‘Henk? Je wilde me spreken?’ ‘Ah, Cas, kom binnen. Neem plaats.’ ‘Niet om het een of ander, maar ik heb over een uur een afspraakje.’ ‘Ik beloof niet te veel van je tijd in beslag te nemen. Zoals je gemerkt hebt ben ik de laatste tijd wat afwezig.’ ‘Dat is een understatement, vorige week heb ik na werktijd een half uur in de vergaderruimte gezeten. Met een defecte airco nog wel. Mijn onderbroek had een vochtgraad van een verzopen kat.’ ‘Het spijt me, ik had je wat moeten laten weten, er zijn zoveel dingen die meespelen.’ ‘Ik zie natuurlijk ook aan je gezicht dat er iets aan de hand is, maar als je zo vreemd en afstandelijk blijft doen, keren zich alleen maar meer medewerkers tegen je.’ ‘Je hebt honderd procent gelijk. Daar moet een einde aankomen. Cas, graag wil ik je vragen om even deze map te bekijken.’ ‘Het is een leren map, kleur zwart.’ ‘De inhoud, Cas, de inhoud.’ ‘Oh.’ ‘En wat vind je ervan?’ ‘Wat moet ik zeggen. Het is een flinke ingreep.’ ‘Zou ik voor de B of C gaan?’ ‘Wat je zelf het prettigste vind.’ ‘Jij hebt elke week een andere vriendin, ik waardeer je mening. Wat wil een man graag?’ ‘Karakter, dat vooral. De rest is meegenomen, maar als het karakter niet deugt, heb je niets aan een mooi lichaam.’ ‘Is het zo simpel? Maak ik me die hele tijd druk om zo iets triviaals?’ ‘Gewoon jezelf zijn in welke vorm dan ook.’ ‘Cas, dat moest ik even horen.’ ‘Kom op, droog je tranen, Henk.’ ‘Annie, noem me maar alvast Annie, ik ben er klaar voor.’ ‘Oké, Annie, mag ik volgende week vrijdag verlof?’ ‘Nee.’ ‘Bitch.’