‘Moet je horen, George,’ zei Laura enthousiast toen ze de kamer binnenkwam. ‘Wat?’ ‘Ik heb een uitnodiging gekregen van een bibliotheek in Utrecht om daar een lezing over mijn boek “Verneukt” te geven.’ ‘Alsjeblieft, zeg. Ik heb nog nooit zo’n belachelijk verhaal gelezen.’ Haar schouders zakten een verdieping. ‘Je hebt het boek toch helemaal uitgelezen?’ George knikte. ‘Om jou een plezier te doen.’ ‘Onzin. Je hebt wel vaker verhalen van mij gelezen en je hebt ze niet allemaal uitgelezen. Waarom dit boek dan wel?’ George kuchte een paar keer. Eh, omdat ik moest lachen om je bizarre gevoel voor humor. Bovendien verbaasde het me dat je zo gemakkelijk over vreemdgaan schreef.’ Laura ging naast hem op de bank zitten en keek hem met een duistere blik aan. ‘Ben jij ooit vreemdgegaan?’ George lachte. ‘Ik zou niet durven. Voorlopig wil ik niet dood. Jij bent een gevaarlijke vrouw, Laura.’ ‘Alleen maar in boeken, George. Alleen maar in boeken.’ ‘Ja, ja. In ieder geval gaan wij niet naar Utrecht.’ ‘Ik wil dat wel. Hoe vaak krijg ik de kans om een lezing te geven?’ ‘Goede schrijvers krijgen regelmatig dat verzoek.’ Laura moest zich inhouden om niet te doen wat ze in haar boek wel had gedaan.