Lekker koel Carla en Thomas lieten zich tegelijk met hun vrienden Karin en Peter op een ligstoel vallen. ‘Lekker hier,’ zei Carla. ‘Mee eens,’ beaamde Karin. ‘Heerlijk om in Spanje te zijn. Een stuk koeler dan in Nederland.’ Alle vier waren boekenwurmen en begonnen dan ook meteen te lezen. Na ongeveer een kwartier zei Carla dat ze een duik in zee ging nemen. Niemand reageerde. Allemaal verdiept in hun boek. Grote zeemeeuwen vlogen boven haar, op zoek naar een visje. Toen ze ongeveer honderd meter had gezwommen en in het water ging staan, scheerden de vogels vlak bij haar langs. Eentje ging op haar hoofd staan en liet wat schijt achter. ‘Gadver,’ schold ze, ‘sodemieter op smering beest.’ Kennelijk verstonden de meeuwen geen Nederlands, want even later gebruikte weer een haar hoofd als toilet. Carla dook onder water om de smeerboel te verwijderen. Toen ze weer boven kwam, schrok ze zich wild. Ontelbare meeuwen vlogen om haar heen. Sommige pikten zelfs in haar gezicht en armen. Gillend rende ze naar de ligstoelen. ‘Wegwezen hier,’ schreeuwde ze. ‘De meeuwen willen ons doden.’ ‘Doe niet zo idioot,’ zei Thomas. 'Je leest verkeerde boeken.' ‘Kijk dan.’ Ze boog haar hoofd naar voren en liet ook haar armen zien. De andere drie geloofden haar pas toen de meeuwen met veel gekrijs op hen afkwamen en een plaatsje op hun hoofd zochten. Ze grepen hun tas en stoven weg. ‘Schijters,’ riep Carla ze na.