Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 198 Vlucht MH370

Zaterdagnacht vliegt vlucht MH370 op een hoogte van acht kilometer boven de Indische oceaan. De verlichting is uit, alleen de navigatielichten branden. De 239 mensen aan boord proberen te slapen, maar één van hen kampt met een bonzende hoofdpijn die ook niet overgaat na de tabletten die hij van de stewardess heeft gehad. De pijn is zo erg dat hij het idee heeft dat zijn ogen uit hun kassen worden gedrukt. Zijn maag trekt samen en zweet parelt op zijn voorhoofd. Waar ben ik in Godsnaam tegenaan gelopen, denkt hij. De pijn is erger dan hij ooit heeft meegemaakt. Hij hangt voorover in zijn stoel en wil net op het knopje drukken om de stewardess een kotszak te vragen als hij begint te braken. Het lijkt alsof het uit zijn tenen komt. Passagiers schrikken wakker en zien tot hun afgrijzen dat zwart, bruin braaksel vermengd met bloed over het gangpad loopt en de passagiers naast de man krijgen de smurrie op hun kleding en over hun handen. Een afgrijselijke stank hangt opeens in het vliegtuig. De man braakt nog steeds , maakt zijn gordel los en wankelt naar voren. De purser komt in de cabine.'We hebben een situatie, captain.' Snel brengt hij hem op de hoogte en op dat moment komt ook een stewardess aanlopen met een lijkwit gezicht.'Het aantal zieken neemt hand over hand toe. We hebben de situatie niet onder controle.' Het toestel vliegt op de automatische piloot dus Bill Jenkins staat op en besluit zelf poolshoogte te nemen. Binnen een paar minuten is hij terug met angst in zijn ogen. 'Hier vlucht MH370. Vraag toestemming aan Malakka te landen op dichtstbijzijnde vliegveld. We hebben zieke passagiers aan boord, lijkt sprake te zijn van een zeer snelle besmetting.' Hij denkt aan die honderden mensen waar hij verantwoordelijk voor is, op elkaar gepakt in een zilveren sigaar, hoog boven het aardoppervlak. Het alarmerende bericht bereikt ook het Pentagon waar gelijk alle alarmbellen gaan rinkelen. Het vliegdekschip Nimitz dat onder de sterrenhemel van de Indische oceaan vaart neemt contact op met het toestel. 'Hier Nimitz, kunt u meer info geven over de aard van de besmetting?' Jenkins aarzelt. Hij beseft dat hij zichzelf in een lastig pakket heeft gebracht. 'Lijkt op een aanval van griep, Nimitz. Vraag toestemming om te landen en passagiers medische zorg te kunnen verlenen.' 'Hier Nimitz, 'klinkt een kalme stem.'Er wordt contact met u opgenomen. Houdt koers aan zoals is opgegeven.' De marconist geeft het door aan de admiraal die op zijn beurt het Pentagon informeert. Twee Tomcats stijgen op vanaf de Nimitz en vliegen met topsnelheid naar de Boeing 777. De piloten vragen om bevestiging die ze krijgen. 'Bill,'schreeuwt de tweede piloot.'Ze gaan op ons schieten.' 'Kunnen we nog vluchten, John,'vraagt Bill. 'Negatief.'

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
"Het bericht". niet "het alarmerende bericht", want de bellen gingen al rinkelen. Mooie, bijna filmische, verdeling tussen het perspectief vanuit de brakende passagier en de piloot. Het doet aan als de eerste twee minuten van een serie als Criminal Minds of misschien meer The X-Files. Bill Jenkins heb je in enkele zinnen goed neergezet, met 'sigaar' en 'lastig pakket.'

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Moest ik er toch even het originele bijhalen - met dank aan Wiki. Je hebt er een ware epidemie bijgehaald die één maal uit de beperkte ruimte vh vliegtuig desastreuze gevolgen kon hebben op wereldvlak Het kon destijds ook zo gebeurd zijn. :thumbsup:

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
John, geweldig spannend verhaal, met een (com)plot dat je heel geloofwaardig neerzet! Brrrrrrrr. ... Hoofdpurser, schrijf je denk ik in 1 woord?

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties. Het kan inderdaad zo gebeurd zijn. Niets spreekt zo tot de verbeelding als een vliegtuig vol besmettelijke passagiers die onder geen beding het toestel mogen verlaten.

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik denk dat je hier twee vliegtuigen hebt gebruikt. Het neergeschoten vliegtuig en het vliegtuig waar veel mensen flauwvielen. Mooi gecombineerd. (Soms gebruik je de spaties verkeerd)( John?')

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dat dit verhaal wel meer lengte zou mogen hebben waarin je het allemaal nog eens in geuren en kleuren beschrijft en de spanning voelt stijgen. Nu is het me net wat te samenvattend en benut je het drama niet ten volle. Je zou er ook een roman van kunnen maken als je meerdere passagiers een eigen verhaallijn geeft.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Kan ook niet echt in max. 300 woorden maar een thriller is wel een mogelijkheid. Bedankt voor je reactie, coach. Misschien is er een mogelijkheid het maximum aantal regels te schrappen. Ik denk dat dit de kwaliteit ten goede zal komen.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
John, dan wordt het mochten er opeens veel deelnemers zijn aan de opdracht ondoenlijk om alles te lezen. Ik vind zo'n 300 woorden prima. Ik zei het van meer woorden om je aan te moedigen hier een lang verhaal over te schrijven (en het ergens naartoe te sturen). Ik zei niet dat wat je schrijft fout is, helemaal niet juist.