Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#197 De werkdag van De Onbegrepen Rauwe Bonk

De airconditioning is kapot, en er is nu geen ontsnappen meer mogelijk. De hitte hangt in het kantoor als een onwelkome gast. Zweet rolt langs mijn voorhoofd. Sommige druppels raken bekneld in mijn wenkbrauwen, maar er zijn ook druppels die in mijn ogen terecht komen. Ik hoef niet te vermelden dat dat prikt, maar ik doe het toch maar wel. Mijn onderbroek is aardig zompig aan het worden, met een zweterige bilnaad die voelt alsof ik mijn darmen heb geleegd, maar ben vergeten om mijn bips af te vegen. Hij mag niet verschijnen. Vandaag niet. Vandaag moet hij netjes verstopt blijven in mijn onderbewuste. Maar de groeiende irritatie maakt het moeilijk. Werkelijk alles werkt vandaag tegen. De radio DJ word tot tranen geroerd door een miauwende singer-songwriter die op zijn akoestische gitaar tokkelt, en mijn collega zingt mee, en als ze niet mee zingt, laat ze boeren. Scheurende, borrelende boeren, die ik in mijn buik voel, en waar ik misselijk van word. Een andere collega haalt haar neus op en gorgelt. “RUGGGGG, SNORK”, en uiteindelijk wisselen ze elkaar af. Eerst komt de miniatuur aardbeving, gevolgd door een duidelijk ongemeend “Sorry”, en precies tien seconden later klinkt een luid “RUGGGGG, SNORK”. Het is een concert, een experimentele avant-garde compositie. Ik word duizelig, mijn hoofd gevuld met dwarrelende, onsamenhangende gedachtes over het eten van puppy’s en hoe schattig biefstukken zijn. Het zweet druppelt van mijn kin af en komt op de toetsen van mijn toetsenbord terecht terwijl ik iets probeer te schrijven, en ik echt geen idee heb wat het voorstelt en of het allemaal wel een beetje samenhangend is. Ik probeer de tekst te lezen, en ik weet niet eens of het wel Nederlands is, misschien is het wel Engels of fonetisch Chinees of een taal die ik ter plekke uit mijn dikke duim zit te zuigen. Hij is aan de winnende hand. De DJ spreekt: “Wat krijg je als je de beste DJ van Nederland combineert met de beste band van Nederland? Heading up High van Armin van Buren en Kensington!” Mijn handen worden groen. Ik scheur uit mijn kleren.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De hitte heeft je behoorlijk te pakken en die collega's ook. Je beschrijft het heel plastisch en dat vind ik heel toepasselijk. Van enige productie lijkt het niet te komen die dag. Van je beschrijving word ik ook bijna misselijk. Die groene handen passen bij jou. Bedoel je de airconditioning die kapot is? Bedoel je dat de DJ aan de winnende hand is?

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Alhoewel er iets te zeggen valt voor "hij is aan de windende hand", denk ik dat het winnende had moeten zijn. Het woordje 'af' kan denk ik weg in de zin over de zweetdruppels op de kin. Verder: zou 'zit te zuigen' ook 'zuig' kunnen zijn en raken druppels echt bekneld in wenkbrauwen? Verder vind ik de zompige onderbroek het net niet helemaal, maar dan heb ik ook wel het zout op alle slakken gelegd. Ik noem ze alleen maar omdat het drempeltjes zijn in een zoals altijd verder buitengewoon plezierige leeservaring. De onwelkome gast is fijn. Een ergerniswekkende DJ zou op zo'n dag in iedereen de hulk boven halen. Dankjewel. Het was een genoegen te lezen.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Thomas, hilarisch stukje waar de irritatie vanaf druipt. Als kind vond ik de hulk een vreselijk enge gast. Voor alle zekerheid laat ik voortaan de radio gewoon uit op kantoor :)

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal, lekker plastisch geschreven en wat een misselijkmakende collega's;-) Mooi die laatste twee korte zinnen waarmee je alles zegt. Een beeld waar ik over struikel, is hier al eerder genoemd; de druppel die bekneld raakt in een wenkbrauw; kan dat wel? Misschien beter, 'verdwijnt in mijn wenkbrauw,' of 'wordt geremd door.' De laatste zin in de eerste alinea roept bij mij een vraag op. Nu staat er dat je personage vergat om zijn bips af te vegen (dat lijkt me wat 'over de top'), terwijl ik denk dat je bedoelt dat het lijkt alsof hij dat vergat, door het gevoel van die zompige onderbroek. Als dat laatste klopt, dan zou ik schrijven: 'maar vergeten ben' i.p.v. 'ben vergeten.'