#197 De werkdag van De Onbegrepen Rauwe Bonk

De airconditioning is kapot, en er is nu geen ontsnappen meer mogelijk. De hitte hangt in het kantoor als een onwelkome gast. Zweet rolt langs mijn voorhoofd. Sommige druppels raken bekneld in mijn wenkbrauwen, maar er zijn ook druppels die in mijn ogen terecht komen. Ik hoef niet te vermelden dat dat prikt, maar ik doe het toch maar wel. Mijn onderbroek is aardig zompig aan het worden, met een zweterige bilnaad die voelt alsof ik mijn darmen heb geleegd, maar ben vergeten om mijn bips af te vegen. Hij mag niet verschijnen. Vandaag niet. Vandaag moet hij netjes verstopt blijven in mijn onderbewuste. Maar de groeiende irritatie maakt het moeilijk. Werkelijk alles werkt vandaag tegen. De radio DJ word tot tranen geroerd door een miauwende singer-songwriter die op zijn akoestische gitaar tokkelt, en mijn collega zingt mee, en als ze niet mee zingt, laat ze boeren. Scheurende, borrelende boeren, die ik in mijn buik voel, en waar ik misselijk van word. Een andere collega haalt haar neus op en gorgelt. “RUGGGGG, SNORK”, en uiteindelijk wisselen ze elkaar af. Eerst komt de miniatuur aardbeving, gevolgd door een duidelijk ongemeend “Sorry”, en precies tien seconden later klinkt een luid “RUGGGGG, SNORK”. Het is een concert, een experimentele avant-garde compositie. Ik word duizelig, mijn hoofd gevuld met dwarrelende, onsamenhangende gedachtes over het eten van puppy’s en hoe schattig biefstukken zijn. Het zweet druppelt van mijn kin af en komt op de toetsen van mijn toetsenbord terecht terwijl ik iets probeer te schrijven, en ik echt geen idee heb wat het voorstelt en of het allemaal wel een beetje samenhangend is. Ik probeer de tekst te lezen, en ik weet niet eens of het wel Nederlands is, misschien is het wel Engels of fonetisch Chinees of een taal die ik ter plekke uit mijn dikke duim zit te zuigen. Hij is aan de winnende hand. De DJ spreekt: “Wat krijg je als je de beste DJ van Nederland combineert met de beste band van Nederland? Heading up High van Armin van Buren en Kensington!” Mijn handen worden groen. Ik scheur uit mijn kleren.