Bedankt voor jullie positieve reacties, May Laysen en mw.Marie. :) Het is een humoristisch verhaal over een advocaat die op een ongebruikelijke manier aan de drank raakt en uiteindelijk belandt in de kliniek van een psychiater aan wie een steekje loszit. Ik heb er een verhaal van precies 1000 woorden van gemaakt en een langere versie, die nog moet worden uitgewerkt.

@ Karinska @ Ton Badhemd Wat leuk dat jullie zo'n eenvoudig openingszinnetje kunnen waarderen! Bedankt. ;)

Laat maar komen dat verhaal, dit maakt mij al aan het lachen!

Ha ha, ik wil het eerst helemaal perfectioneren. :)

Dank je, Darkvalley! :o

Ik wil er alles over weten. Het lijkt me een heerlijk maf verhaal.

Nou, als alles volgens plan verloopt, zou er straks een humoristische roman op tafel kunnen liggen. De derde versie van het manuscript bevindt zich op dit moment bij een redacteur. Ik wacht het vonnis belangstellend af. Uiteraard zal ik dan aan de vierde versie moeten beginnen. Frits Fukking was oorspronkelijk een van de bijfiguren in mijn manuscript. Er kwamen nog meer mafketels in voor die ik kan verwerken in korte verhalen. Drie passages uit het manuscript (de 'hij' in '1' is een andere advocaat: Rudolf Dunnewind): 1. Na de strafeis van de officier van justitie wiebelde hij iets te wild, en stortte met stoel en al achterover. Hij was bang dat er weinig overbleef van zijn waardigheid toen hij met zijn benen omhoog op zijn stoel op de grond lag. Zijn toga was ook nog over zijn hoofd gestulpt. Waarom moest hij uitgerekend zo’n domme windbuil verdedigen? Hij vreesde het ergste. Die rotjournalisten zouden er wel weer een smeuïg verhaal van maken. Hij kon zijn carrière nu waarschijnlijk wel vergeten, en dat allemaal vanwege die giechelende dwaas. 2. De hele tribune lag plat. De journalisten mompelden tevreden en zaten druk te typen. Dunnewind trok het niet langer. Hij overwoog om de zaal uit te sluipen. Hengstmengel klopte als een bezetene met zijn hamertje. 3. ‘Edelachtbare, ik zal u eens vertellen wat die dikke idioot nog meer heeft uitgehaald. Het is gewoon niet te geloven. Hij verdient levenslang. Als u mijn verhaal heeft gehoord, zult u het vast met me eens zijn.’ ‘Het is mij niet bekend dat u als getuige zou optreden,’ zei de rechter met gefronst voorhoofd.

Beginzin is hilarisch en de naam Dunnewind, vind ik ook grappig, die moet zeker dagelijks een stapel schone onderbroeken meenemen. Succes ermee

Meester Dunnewind doet zijn naam gelukkig geen eer aan. ;) Het is tóch al zo'n stakker.

Ik teken vast in voor een exemplaar van je boek. Wat wil ik dit graag lezen!

Hartelijk dank voor het vertrouwen in mijn werk! Het staat genoteerd. 8)