#192 -metaal op metaal

Er zit wel wat in, waarom ga je in het holst vd nacht naar beneden? (Je hebt waarschijnlijk geschrapt, om uur in het holst vd nacht loopt niet goed!) Wat is er gebeurd? Wat heb je gehoord? Anderzijds, om te beginnen met het clichématige 'mijn hart bonsde in mijn keel' vind ik minder. Het geheel is voor mij wat 'over the top', in deze zin doen te veel woorden de spanning wijken. Andere lezers, andere reacties, dat wel.

Dag Marlie. Hier gebeuren gekke dingen. Ik had een reactie getypt, maar hij staat er niet. Ik schreef iets in de geest van : Dank je voor het lezen en je beoordeling. Ik had inderdaad geschrapt, maar niet goed opgelet. Het hart dat bonsde in de keel is inderdaad cliché, te. Ik heb het weggelaten. Hoe vind je de aangepaste versie?

adem inhouden --stevig vasthouden... Dat loopt ook niet prettig. Het zit er even niet in vandaag, brainstormen heeft geen zin, want mijn hersenen werken niet mee. Jammer, is niet anders. Volgende keer beter.

Edith, Ik zou ter vergelijking de eerste versie laten staan en de aanpassing eronder. Dan kunnen anderen ook zien waar ik op gereageerd heb. Tegenwoordig werk ik ook zo, interessant om reacties op meerdere versies te zien, of gewoon om te zien hoe je gedachtengang zelf kan veranderen. Toen is niet altijd nodig, denk ik. Als je begint met 'ik sloop in het ... Ik probeer kort te denken, ( met dank aan Janpmeijers over de jaren hier op SOL). Zoals 'de trap kraakte' (in plaats van wat jij schrijft), ik hield mijn adem in (van ontzetting of angst is denk ik overbodig, dat doe je meestal bij een sterke emotie). Aan jou om verder te denken - een maal je hoofd er weer toe in staat is. :( En eigenlijk ben ik heel erg geïntrigeerd door je titel. :nod:

Ik sluit me aan bij Marlie. Ik ben wel benieuwd waarom ze zo angstig de trap afgaat.

Iedere kraak van een traptrede deed mij van ontzetting mijn adem inhouden en ik moest me stevig aan de leuning vasthouden om niet van de trap te storten toen ik in het holst van de nacht op mijn tenen naar beneden sloop.

Ik lees bovenstaande openingszin. Laat in het midden waarom de HP haar adem inhoudt dus schrap ontzetting. Dat maakt nieuwsgierig. Holst van de nacht vind ik cliché. Gewoon melden dat het donker is? Dan begrijpt de lezer wel dat ze zich daarom stevig vasthoudt.

Iedere kraak van een traptrede deed mij van ontzetting mijn adem inhouden en ik moest me stevig aan de leuning vasthouden om niet van de trap te storten toen ik in het holst van de nacht op mijn tenen naar beneden sloop.

Misschien is dit voldoende: In het holst van de nacht sloop ik op de tast naar beneden.

Hallo Marlie, Bedankt voor je tweede bezoek en het meedenken! Je schrijft : Ik zou ter vergelijking de eerste versie laten staan en de aanpassing eronder>>>> zie hier versie 1, 2 en zelfs een 3e waar ik zojuist na het lezen van jullie reacties en aanwijzingen op kwam. (Ik liet die eerste versies eerst ook altijd staan, maar soms worden het zulke lappen tekst, dat lezers het voor bekeken houden... vandaar. Beter zo? Toen is niet altijd nodig, denk ik. Als je begint met 'ik sloop in het ... >>>> toen = terwijl geworden... ... Ik probeer kort te denken >>> spanning opbouwen in één korte zin. Ja handige tip Aan jou om verder te denken - een maal je hoofd er weer toe in staat is >>> gelukt En eigenlijk ben ik heel erg geïntrigeerd door je titel ....>>> LEUK! Fijn, dat je weer langskwam, Marlie en heel erg bedankt!!!

Dag @Siv . Dank je voor het langskomen en toch leuk dat je nieuwsgierigheid gewekt is. Misschien dat je er nu achter komt waarom de HP zo zachtjes mogelijk doet. En mogelijk is deze (3e) versie beter? (minder cliché?)

Hallo @May Laysen. Dank je voor het meedenken. En uiteraard het lezen. Misschien is deze 3e versie minder cliché en en minder onthullend?

Hallo @PeterFD : Leuk, dat je ook kwam lezen. Persoonlijk vind ik zo'n korte zin niet echt pakkend. Wel heb ik mijn versie aangepast en ingekort. Beter zo?

Een pak beter! :thumbsup: Wie of wat krast er op dat uur, en voor mij doet de kraak vd traptrede veel onheilspellender aan. Bij vorige versies was het een krakende trap die je alleen maar zou kunnen ergeren.

Bedankt! Je hebt gelijk. (kraken) De titel is "metaal op metaal" midden in de nacht. En het is niet de kat die aan de deur staat te krassen... (Marlie, ik heb het meegemaakt een paar jaar geleden, midden in de nacht -maar in werkelijkheid ben ik geen polshoogte gaan nemen maar stond te klappertanden op de overloop. En dat spul daarbuiten was maar bezig bij het deurslot... Doodeng!)

Dingetje, ook geleerd van Janpmeijers, bij lijken kan je de vraag stellen, is het zo of of is het zo niet, dus wordt het gekras ja al dan niet overstemd? Iets dat lijkt, hoeft niet per se zo te zijn, wat wil jij als schrijver? (lijken ziet er iets uit als een te vermijden woord ;) ) Iedere kraak van de traptrede overstemt het gekras ... En troost je, ik ben ook geen held hoor! Brr

Ik vind dat gekras een beetje moeilijk. Het is er ook nieuw bijgekomen. Ligt het meisje uit de put voor je deur of is het een zieke kraai? Staat iemand een hartje in het hout te kerven? Misschien moet je dat geluid concreter maken. Verder is het natuurlijk gevaarlijk cliché: de krakende trap in het holst van de nacht. Misschien moet het helemaal de eerste zin niet zijn. Misschien 'ik haatte het om alleen thuis te zijn' of 'ik merkte dat ik mijn adem inhield om beter te kunnen luisteren. Was er echt een geluid geweest?' Of dit: Het was een houten trap en hoewel ik zo dicht mogelijk langs de muur op mijn tenen naar beneden sloop, was het onvermijdelijk dat deze soms kraakte en iedere keer als dat gebeurde hield ik mijn adem in.

#11 Iedere kraak van een traptrede leek het gekras beneden bij de voordeur te overstemmen, terwijl ik in het donker op mijn tenen naar beneden sloop. voor mijn gevoel werkt het niet altijd om met zoveel commentaar te stoeien maar toch: tegen lijken is al geageerd (#14), zonder lijkt wordt de zin veel directer niet om te zeuren hoor, maar dat de voordeur beneden is behoeft geen vermelding wat blijft is: Het gekraak van de traptreden overstemde het gekras bij de voordeur.

@Marlie : Toen ik het typte, dacht ik gelijk al aan @JanPMeijers. Sommige dingen blijven hangen. Ik zal je advies dus opvolgen.

Dag @Tilma. Ik vind dat gekras een beetje moeilijk. Het is er ook nieuw bijgekomen. >>> klopt. Ik dacht de titel daarin meteen te vangen. Metaal op metaal , krassen in de nacht -->>> inbrekers-. (vandaar metaal op metaal) -dat bedoelde ik toen ik @Marlie schreef, dat ik het eens meemaakte. Geen meisjes, kraaien of hartjes kerven dus. Opmerkelijk is, dat jij doorborduurt op de 1e/ 2e versies (En die puilen uit van clichés). Versie 3 (dus de eerste van 7 mei) is geen verbetering? Maar misschien heb je gelijk en moet ik de hele zaak omgooien. Bedankt, dat je even langskwam en "je licht erover wierp" Kan ik weer verder denken...

Ha @PeterFD : Dat is waar. de HP sluipt naar beneden en daar is die voordeur. Stom van mij. "Zeur" gerust. Daar leren we toch van? Twee zien meer dan één -en twintig zien weer meer dan twee. Dat blijkt maar weer. Bedankt weer voor je feedback.

Hoi Edith, ik sluit volledig bij Peter aan. Je verwijst in #17 naar een advies van JanP maar zie zijn reactie nergens. Ik zou in ieder geval verder lezen, het belooft spannend te worden.

Hallo @Nancy. Nee @JanPMeijers kwam inderdaad niet langs, maar @Marlie haalde zijn advies aan (in verband met het gebruik van het woord lijken... inmiddels aangepast). Nu nog "de voordeur" en "beneden". Leuk, dat je toch nieuwsgierig wordt naar het verhaal en bedankt voor je komst!

Iedere kraak van een traptrede overstemde het gekras bij de voordeur, terwijl ik in het donker op mijn tenen naar beneden sloop. Brr Edithe heb je dit echt meegemaakt, getver. Nu vind ik je zin nog indringender. Ik hoop dat je inmiddels wel weer lekker kan slapen. Fijne avond.