#191 - Sleur

Sleur Samen ieder een baan zorgen we beide voor ons bestaan het huishouden verdeeld ruzies erover met bloemen geheeld op de bank voor de tv, met de hond hobbelen we mee slapen in bed regelmatig s' nachts pret gewekt door het zonlicht, ons leven samentjes gevangen in een gedicht.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha May, het is je gelukt om 'sleur' toch nog gezellig kabbelend weer te geven. Samentjes als neologisme vind ik niet heel sterk en ik mis ook een beetje de link naar de lente (los van 'May' natuurlijk :) Zit ik er ver naast als ik denk dat je met smart zit te wachten op de volgende proza-opdracht?
1 mei 2018 - 23:20

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha May, het is je gelukt om 'sleur' toch nog gezellig kabbelend weer te geven. Samentjes als neologisme vind ik niet heel sterk en ik mis ook een beetje de link naar de lente (los van 'May' natuurlijk :) Zit ik er ver naast als ik denk dat je met smart zit te wachten op de volgende proza-opdracht?
Lente? Oeps- te snel gelezen. Ook de term neologisme niet opgezocht. Deze verspreking vond ik teveel zeggend om het niet te proberen ;) Ik wacht zelden met smart. :thumbsup:
2 mei 2018 - 15:09

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May, ... met plezier gelezen. Je schrijft het echt als sleur. Toch denk ik, dat veel mensen wel eens snakken naar zulke dagen. Naar gestroomlijnde rust.
Dank je wel! Het woord samentjes moet ook iets positiefs eraan geven. Gestroomlijnde rust is mooi omschreven: het is onvermijdelijk als men een langere relatie heeft en samen leeft.
2 mei 2018 - 15:09