#191 Geen gedicht

Ik wilde voor je dichten omdat ik van je hou maar rode rozen of violen hoefden niet van jou. Geen poëzie over liefde, de lente, de nacht, een sikkel van maanlicht die schalks naar me lacht. Geen klinkers, geen klanken, geen lieflijke taal, geen vers, geen sonnet, erudiet of banaal. Geen beeldende tekst of neologisme, geen levensreflectie of sensationisme. Geen metrum, geen ritme, geen metaforen geen regeltje rijm kon jou bekoren: Dichters zijn watjes, verwaand of verwijfd, liever een man die doet dan één die schrijft.