#190 De balans opmaken

Gekrenkte trots was zijn eerste gevoel. Was hij niet goed genoeg voor haar? Een saaie boekhouder? Debet, credit? Vernederd worden. Hij voelde zich vertrapt als een manke hond. Het deed hem denken aan vroeger, hoe zijn moeder hem in het zolderkamertje opsloot als hij vijf minuten te laat thuis kwam, zijn kleren vuil had gemaakt, of een bord kapot had laten vallen. Als hij gelogen had kostte hem dat bovendien zijn eten. Carlijn had gelogen door te sms’en dat zij bij een vriendin was. Was dat selfie opzettelijk? Hij miste haar. Haar vrolijke lach, de warmte, een bron van geluk. Alsof iemand de piano van het balkon had gegooid. Carlijn had hij nota bene leren kennen toen zij naar hem kwam luisteren in de grote hal van het ziekenhuis. Haat was zijn vierde gevoel. Zijn diepe liefde sloeg om in hevige haat. Met enorme slagersmessen wilde hij haar in stukken hakken. Zijn verstand zei dat hij op die manier definitief alles verloor. De wil om haar terug te krijgen. Hij moest alle registers opentrekken, er aantrekkelijk en stoer uitzien, geld op zak, het meest persoonlijke geschenk uitzoeken en een giga wolk aandacht. Hé, pas op: ze moet zelf ook haar best doen: Play hard to get. Hij was jaloers op die andere goser, maar hij speelde ook met de gedachte haar jaloers te maken door zelf met een vrouw uit te gaan in dezelfde gelegenheid. Dit was een groot risico, maar het zou ook duidelijkheid verschaffen: voelde zij nog voor hem, koos zij nog voor hem, wilde ze erover praten? Opeens realiseert hij zich dat hun relatie kapot is, omdat het vertrouwen nooit meer zal helen. Zijn zevende gevoel is dat hij zichzelf moet beschermen. Debet en credit in balans?