#189 Nakomeling

Na twee jaar ben ik weer terug in Amsterdam. Nu voor een bezoek aan het Rijksmuseum. Met die Van Gogh ben ik wel klaar. In juni twee jaar geleden was ik daar op uitnodiging vanwege de tentoonstelling Lichte zeden. Omdat ik een achterachterkleinkind ben van Gabriëlle, beter bekend als Rachel. Misschien wel de bekendste prostituee van Vincent. Ik werd binnengehaald als een vorstin. Hoeveel foto’s er wel niet zijn gemaakt. Natuurlijk ook onder het zelfportret van hem met verbonden oor. Het schilderij was uitgeleend door Courtauld Gallery, Londen. Natuurlijk weer die domme vraag of het stuk oor nog steeds in bezit van de familie is. Misselijke grap. Ook de opmerking dat ik het rode haar van de schilder heb, was weer niet van de lucht. En natuurlijk antwoordde ik, zoals altijd dat het geverfd was. Eentje maakte wel een leuke opmerking, namelijk dat ik het schilderen niet van een vreemde had. Ook mijn opmerking dat Gabriëlle, alias Rachel, een schoonmaakster was, werd in de kranten breed uitgemeten. Dat zij poetste in de kantoren bij Vincent in de buurt. Smalend werd opgemerkt waarom zij dan zo laat rondhing in de bordelen. Of ze het soppen niet kon laten. Ach, mannen, thuis willen zij moeder de vrouw, maar voor hun pleziertjes gaan ze toch de deur uit. Volgens de verhalen blijkt Vincent altijd lief te zijn geweest voor vrouwen in het algemeen en voor lellebellen in het bijzonder. Op het laatst was hij goed gek, maar wat een kunst heeft die man gemaakt. Of wij nog schilderijen van hem in bezit hebben? Dat houd ik nog geheim.