Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 189 — Zondag

 11 april 2018 - 23:49
https://www.germanposters.de/hopper-edward-sunday-40930.jpg De laatste mijn was gesloten en veel mensen waren weggetrokken, maar de man was gebleven. Ook nadat zijn ouders waren gestorven en zijn broers verhuisd, was hij er blijven wonen. Er was niets voor hem daar. Nieuwe vrienden maakte hij niet. Hij zag gewoon geen aanleiding om te vertrekken. De vrouw was aan komen waaien. Ze bleef nooit lang op één plek. Haar aanwezigheid daar stond los van die van hem, ook al hadden ze het bed gedeeld. Zij zou weer gaan als het haar schikte, maar heimelijk droomde hij van een toekomst met haar. Pas als zij hem weer had verlaten zou hij zich afvragen waarom hij bleef. Misschien zou hij vertrekken. Wetend dat hij altijd terug zou verlangen.

Profile picture for user May Laysen
May Laysen

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 april 2018 - 15:32
Mooie invulling van het schilderij. :thumbsup: De eerste zin moest ik 2 x lezen omdat toen pas het woord mijn de juiste betekenis viel. Zou je de eerste zinnen kunnen samen voegen omdat nu 2x het feit dat hij er was gebleven erin wordt genoemd? De laatste zin is voor mij tweeledig: welke beslissing hij ook neemt, hij blijft verlangen. Weer lekker als vanouds! :nod:

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 april 2018 - 16:26
Hoe heb je het schilderij in je tekst gekregen? Dat is mooi en geeft gelijk de juiste sfeer. 'Hij zag gewoon geen aanleiding om te vertrekken.' Er lijkt me wel voldoende aanleiding als ik voorafgaande lees. Dat brengt me in verwarring maar ik begrijp toch wat je wilt overbrengen. Hij weet niet waarom hij blijft maar hij weet ook dat hij niet zonder die plek kan. Het waarom blijft in het midden.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 april 2018 - 13:52
Ik had hetzelfde als May over het woordje 'mijn'. De vrouw vind ik eigenlijk fascinerende dan de man. Het leest alsof je commentaar geeft op het schilderij zelf. Voor mij leest het wat geknutseld, maar dat komt dus door het perspectief en dat zal misschien persoonlijke smaak zijn ;)

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 april 2018 - 17:27
Mooi hoe je de dramatiek van het sluiten van de mijnen in dit schilderij haalt. Je nam me mee met de mijmering, dus voor mijn gevoel goed gelukt. Een idee de schrijfwedstrijd op SOL: de grijze klever? Fijne zondag.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 april 2018 - 22:20
Bedankt voor het lezen en jullie reacties. Mensen die me al wat langer kennen hier, weten inmiddels wel dat ik een Hopper-fan ben. Zijn schilderijen vragen er gewoon om een verhaal erbij te verzinnen. Veelal speelt licht een rol en heel vaak ook een soort verstilde eenzaamheid. Anne, je hebt gelijk dat de vrouw fascinerender is; zij zwerft, kan niet aarden en maakt dingen mee en daarom gaat het niet over haar. Juist die besluiteloosheid van de man die, ondanks zijn eenzaamheid, toch bang is voor verandering intrigeert me.

19 april 2018 - 0:15
@Bartsnel. Ik kende het schilderij niet, maar de stijl wel. Je hebt in enkele zinnen een wereld van verlatenheid, eenzaamheid geschetst. Het op zichzelf terugvallen van de HP die zich warmt aan herinneringen en overeind houdt door het verlangen naar haar die hij nodig heeft. Een karakterschets in enkele woorden lijkt mij een hele prestatie.