Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#188 - Slot

 4 april 2018 - 17:34
Het bonzen wordt minder. De felle kou wijkt. De pijn die hij eerst duidelijk kon lokaliseren, verspreidt zich en omhult hem nu, maar tegelijkertijd verslapt zijn greep. Hij merkt dat de schillen van zijn geheugen wegvallen. Zijn kameraden worden weggepeld, zijn meisje, zijn klasgenoten, de juffen die hem leerden rekenen en lezen. Schil voor schil. Het vroegste dat hij zich kon herinneren was dat hij als kleuter aan de aandacht van zijn juf ontsnapte en onder schooltijd naar huis gelopen was. Maar nu gaat het verder: oma past op, hij speelt met blokken, hij zet voorzichtige stapjes in de richting van de gespreide armen van zijn moeder, hij ligt op zijn rug, balt zijn vuistjes en ziet vaag de contouren van allerlei objecten waar hij de woorden nog niet voor kent. Daar is hij nu aanbeland. In een wereld met objecten waar hij de woorden nog niet voor kent. Hij wil die wereld verkennen, hij wil de woorden leren. Hij merkt niet dat iemand zijn ogen sluit.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 april 2018 - 17:49
gs, Mooi, de film van zijn leven achteruit. dit is niet zo fraai, vind ik: 'hij zet voorzichtige stapjes in de richting van zijn moeder die haar armen gespreid heeft,' direct: hij zet voorzichtige stapjes naar de gespreide armen van zijn moeder,

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 april 2018 - 18:47
Hee, zijn we al bij 188? Ik zie de opdracht niet :confused: origineel om de dood zo te beschrijven, terug naar de kindertijd en niet in de gaten hebben dat hij al dood is. Ik hoop dat het zo kan zijn.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 april 2018 - 19:10
Mooi gs, een gevalletje 'The curious case of Benjamin Button.' Goed gevonden, dat elk leeftijdslaagje wordt afgepeld tot het begin.

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 april 2018 - 19:33
@janpmeijers, dank. Ik heb een stap gezet in de richting van jouw suggestie (het is nu iets minder niet zo fraai). Over een volgende stap denk ik nog even na.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 april 2018 - 12:29
Het lijkt mij wel een beetje eng eigenlijk om zo dood te gaan.Want het is duidelijk dat de hoofdpersoon zich ervan bewust is dat hij dingen aan het vergeten is en dat lijkt mij niet fijn. Ik heb het nog eens gelezen en ik vind het gewoon een ontroerend verhaal waar ik niks op aan te merken heb :D

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 april 2018 - 13:03
@janp Op een film loop je naar iemand toe, Maar wat doe je op een foto? Loop je naar iemand toe? Loop je in de richting van iemand? Of kan dat allebei? Ik blijf nog even twijfelen (ook na nr.9 overdacht te hebben) @schrijvenmaar. Dankjewel. @Anne. Dank. Het was geen fijne dood die ik beschreef, maar het ergste (het bonzen, de felle kou, de pijn) was al achter de rug.

Geen afbeelding
CatelijnevW

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 april 2018 - 13:56
Tja, wat valt hier op aan te merken. Kort en nog zo filmisch. Heel goed om voor je te zien. Althans, als het aan mij ligt. Mooi ritmisch kort en dan langer. Zijn vroegste herinnering. Inderdaad een beetje Benjamin Button zoals @marlie zegt, maar desalniettemin een eigen verhaal.

Geen afbeelding
Karel123

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 april 2018 - 15:32
Mooi verhaal! Het leest lekker door en ik zie het voor me. Ik kan me voorstellen dat mensen er iets van Benjamin Button inzien, maar ik lees er ook ergens wel een soort reïncarnatie in. Als je dan als baby weer ergens anders begint. Ergens in de verte worden dan de ogen van het zielloze lichaam gesloten. In ieder geval leuk dat er ook wat ruimte is om zelf fantasie in kwijt te kunnen :).

Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 april 2018 - 16:14
Ik heb ook Benjamin Button gelezen. En gezien. Is toch anders. Maar daar gaat het niet om. Ik denk dat je een goed argument hebt je tegen janpmeijers' suggestie te verzetten. Je hele scène draait namelijk om die richting. De beweging is belangrijker dan het doel. Moeder is niet de focus. Zij zoeft ook voorbij. Ik vind het een mooie scène. Alleen al die 'schillen' hebben mij iets teveel van het appeltje voor de juf.

6 april 2018 - 16:36
Ook intrigerend. Mooie invalshoek. Maar, vanwaar die felle kou? Is hij door het ijs gezakt? onderkoeld geraakt? Die pijn die er is en die hij geleidelijk aan niet meer voelt... het wegglijden uit het aardse. Mooi gedaan. Het opmerkelijke vind ik, dat ik vanochtend juist schreef -voor mezelf-, dat sterven net zo iets is als geboren worden. En jij laat dat hier eigenlijk gebeuren. Zo toevallig, of juist niet...

Profile picture for user May Laysen
May Laysen

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 april 2018 - 21:37
Ik mis ook de doodsoorzaak omdat er mi naar verwezen wordt en toch mis ik het ook weer niet. Bewust doodgaan lijkt me niet fijn hoewel ik hier lees dat de mooie herinneringen blijven. Goed geschreven :thumbsup: