“Ik kan het niet bijsloffen” zei je hees toen de griep ongenadig toesloeg. “Ik kan nog geen deuk in een pakje boter slaan, laat staan een bal trappen. Wat een papbenen, ik loop gewoon te zwalken.” Jij, die goed kon voetballen, kreeg het hard te verduren. Jij, altijd met je handen aan de knoppen, gaf dit over aan je team. Jij, die alles zo goed in de vingers had, moest het aan de goden overlaten die jou niet goed gezind waren. Op onze warme toffels gedenken wij je. Het hoofd koel houden en de voeten warm, conform jouw motto.