Hoi I-Kat, Depengevoed, Darkvalley en Karinska; hartelijk dank voor jullie complimenten, daar ben ik blij mee!

Hoi Stella en Hadeke, hartelijk dank voor jullie reactie. Grappig dat jullie reageren op het laatste deel, ik worstelde daar ook mee. En nog. Ik wilde de verbondenheid en het vertrouwen binnen de vriendengroep schetsen, die niet wordt doorbroken door het ontvallen van één van de leden. En ja, die laatste woorden zijn dan weliswaar cliché, maar wel écht en passend in die situatie. Daarom heb ik er zelf ook geen alternatief voor, en zoals Stella zegt; weglaten is geen optie, vind ik. Ik vind het fijn dat jullie er zo in meedenken, dankjewel!

Hoi Tilma, dankjewel voor je reactie. Ik merk dat jij het heel anders beleeft dan ik. Zo zijn 'bidclubje', 'EO-jongerendag' en 'gezangen' zaken die ik zelf volstrekt niet voor ogen had, laat staan dat ik zou eindigen met 'bidden voor hoop.' Maar je geeft me wel stof tot nadenken terug; ik heb kennelijk met mijn tekst bij jou een ander beeld / gevoel opgewekt dan ik erin wilde leggen. Zie #14. Daar wil ik nog wel eens verder over nadenken, heb er nu geen pasklaar antwoord op. Dankjewel (ook voor het verrijken van mijn taalschat; ik vond 'larmoyant' via google).

Hoi Marlie, dankjewel voor je reactie. De sfeer is bij jou overgekomen, ik had alleen niet bedoeld dat alle zes de vrienden het leven lieten. Een ongeval is één van hen (HP) fataal geworden, de foto die de verbondenheid van die vriendengroep symboliseert is op de rouwkaart afgedrukt. De overledene ziet vanuit de hemel neer op de begrafenis, vandaar dat tien ogen - van de achtergebleven vrienden - naar de overledene (omhoog) kijken.

Hoi Willy, dankjewel voor je reactie. Kennelijk heb ik je verrast, door eens een keertje niet te geiten. Jouw suggestie van de rouwkaart vind ik frappant; precies over dat woord heb ik erg zitten dubben en het uiteindelijk heel bewust weggelaten. De lezer mocht het van mij uit andere tekst-delen halen, dacht ik. Maar geeft niet als jij je met mijn tekst bemoeit, we leren van elkaar hier op het forum. En uiteindelijk geldt hier toch ook de stelregel dat het de tekst van de schrijver is, dus die bepaalt wat hij/zij ermee doet. Ik stel ieders bemoeienis op prijs, scherpt mij in mijn schrijven! Dus; hartelijk dank! En dan mijn 'handelsmerk'; ha ha. Het is wel vaker voorgekomen, dat forumleden van mij vooral de humoristische verhalen op het netvlies hebben en dan verrast waren over andere soorten bijdragen. Ik werd geprezen dat ik uit mijn comfortzone kwam. Zo zie ik het zelf niet, maar het werkt kennelijk zo. Maar bij iedere opdracht doe ik maar wat me invalt, en dat kan naar verschillende kanten uitpakken. Hopelijk stel ik je niet teleur als ik weer eens iets serieus neerpen. Aan de andere kant; jammer dan. ;)

Hoi Peter, dankjewel voor je reactie. Fijn dat je het gevoel kennelijk goed getroffen vindt. De 'humor' had ik eerlijk gezegd nu zeker niet beoogd, zie #14 en #17. ;)

Hoi Anton, dankjewel voor je reactie en compliment. Grappig dat we inderdaad een soortgelijke insteek hadden.

Hoi Nancy, Paaseieren geschilderd? :) Dankjewel voor je reactie, van 'echt een Badhemd' word ik wel blij! Die zin met 'mild buitje'; ik heb eerder gehoord dat verkleinwoorden het liefst vermeden worden, in deze situatie heb ik hem bewust laten staan. Ik vond het passend, ik zie dat ook PeterFD zich zo hierover uitlaat. Zie #22

Hoi Peter, dank voor je reactie; we denken er hetzelfde over, zie #24.

Hoi Annette, dankjewel voor je reactie, de ontroering is overgekomen. De eerste 2 regels vormen een scene uit het recente verleden, die de band van de vriendengroep illustreert. Inderdaad is de HP degene die is overleden, en zijn begrafenis vanuit de hemel mee-beleeft; zie ook #14 en #16.

Hoi Tja, dankjewel voor je reactie. En voor je zeuren. :) Ik vind het een goede suggestie, en - rekening houdend met de opdracht dat het 99W moet zijn - heb ermee gestoeid, de laatste zin is nu aangepast.