Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#184 Kerk

 10 maart 2018 - 4:41
Mijn aanstaande man is katholiek en wil graag in de kerk trouwen. Omdat ik van hem hou, heb ik geen bezwaar gemaakt. Toch heb ik een onbehaaglijk gevoel, want ik ben nog nooit in een kerk geweest. Het gemeentehuis vind ik genoeg. Lekker kort en daarna gelijk op huwelijksreis. Ik schrik me wild als de bezoekers klappen als we de kerk binnenlopen. Wat een overdreven gedoe, gaat het door me heen. Mijn partner glundert. Maar dit is niet mijn wereld. Ik geef hem een kneepje in zijn arm. Met opgetrokken wenkbrauwen kijkt hij me aan. 'Sorry, maar dit wordt niets,' zeg ik zacht. Ondanks mijn dure trouwjurk draai ik me om en verlaat de kerk.

Geen afbeelding
PeterFD

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 maart 2018 - 9:06
Tja: de twijfel zit al in je avatar Mijn vrouw is van rk-huize, ik kan met je (HP) meevoelen. Maar ik doe het lekker niet. Ik sta open voor alles en onderga de rillingen van het onbekende. kort maar krachtig stukje, vragen te over

Geen afbeelding
janlaceur

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 maart 2018 - 9:28
Tja Inderdaad een kort maar krachtig verhaal. Ik weet wel niet goed wat ik bij de gevoelens van HP moet denken. Eerst uit liefde dit gunnen aan je echtgenoot, vervolgens zien dat hij glundert in de kerk, en dan toch besluiten om het hazepad te kiezen. Of was de liefde misschien niet zo groot? Zoals Peter schrijft: vragen te over! Goed gedaan!

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 maart 2018 - 10:58
Tja, ... tja Tja toch. Een ietsie - pietsie te laat je rode mutsje opgezet, anders was je niet tot in de kerk doorgedrongen. Jutekei sasa. Ik heb laatst de opdracht gemaakt over naar jezelf kijken ... Wanneer ik in een positie kom van: is dit wel te vertrouwen? dan zet ik in gedachten mijn rode mutsje op (kinderliedje). Pas daarna neem ik mijn besluit. Meestal niet op ingaan. Bijvoorbeeld rare mannen aan de deur die van alles met je huis willen. Het gekke is, dat dit verhaaltje al schrijvende ontstond. Je hebt een mooi punt aangeroerd om over na te denken; kan veel ellende voorkomen. Goed gedaan.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 maart 2018 - 18:59
Een hoop emoties die emoties en vragen oproepen. Er kan liefde in het spel zijn maar dan liefst zonder al die bijkomstigheden zoals een huwelijk. Waarom niet gewoon samenwonen. Graag gelezen! (In derde zin 'een' te veel)

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 11 maart 2018 - 1:14
Natuurlijk ben ik weleens in een kerk geweest. Of dat zo natuurlijk is weet ik eigenlijk niet. Ik heb er een een uitgegooid. Bedankt. Toch raar als je dit fragment een paar keer hebt doorgelezen, het je niet opvalt. Van samenwonen was er lang geleden geen sprake. Geen idee hoe het met die twee is afgelopen.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 maart 2018 - 18:53
Kort en krachtig verhaal. Je bent een echte clifhanger schrijver. Ik kan lekker zelf verder filosoferen. Fijne avond.

12 maart 2018 - 22:56
Wat sneu, dat de "ik" toch de stap niet zet. Misschien toch gewoon naar het gemeentehuis? Zo'n standaard bruidsjapon met sluier hoeft voor mij ook niet. Ik vind het zonde van het geld voor één keer dragen. Het verbaast mij nog, dat jouw "'ik" wel een dure trouwjurk draagt. Je hebt een beknopte schrijfstijl. Je zult geen moeite hebben met flitsverhalen en 55-woorden verhalen, @Tja!

Geen afbeelding
Nicolette Hendriks

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 maart 2018 - 11:35
Inderdaad kort maar krachtig. Het roept ook bij mij dezelfde vragen op zoals hierboven: Was ze dan wel verliefd genoeg om in de kerk te gaan trouwen voor hem? En waarom heeft ze niet tegen hem gezegd dat ze eigenlijk niet in de kerk wilde trouwen? Ben je al bekend met de Facebookgroep van Schrijven van ultrakorte verhalen (verhalen van 99 woorden)? Ik denk dat dat iets is wat je ook leuk gaat vinden om te schrijven. Kijk maar eens: https://www.facebook.com/groups/SchrijvenMagazine…

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 maart 2018 - 19:28
Hoi Tja, dat is nou wat je noemt; korte metten maken, hetgeen overigens een uitdrukking is met katholieke wortels. En inderdaad; kort en krachtig! Je zet je lezers wel aan het werk, Tja; zelf nog even verder verzinnen of filosoferen. Dat vind ik wel een kwaliteit; niet alles op een presenteerblaadje voorkauwen! Chapeau!

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 14 maart 2018 - 1:54
Bedankt voor de reacties. Ik ben niet altijd kort van stof. Meestal schrijf ik lange verhalen. Ja, ik ken de 55 en 100 woorden. Regelmatig aan meegedaan. Toch moet ik het steeds weer zoeken.