Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#184 Het jawoord

9 maart 2018 - 11:48
Ik staar naar mijn handen die op mijn witte jurk liggen. De jurk puilt zich in plooien uit de stoel. Ik kijk naar mijn nu nog ringloze vingers. Ik til ze een voor een op. Boven hoor ik stemmen en gelach. De gasten komen binnen. Een halfvol glas appelsap staat naast me op tafel. Ik krijg de rest van het appelsap niet meer door mijn keel. Ik zucht en haal een paar keer diep adem. Ik ga zo trouwen. Trouwen. Zeggen dat ik voor eeuwig bij Ward blijf, ongeacht de moeilijkheden die op ons levenspad komen. Dat is nogal wat. Hoe kan ik nu weten of ik dat heel mijn leven wil en kan. Er kan vanalles gebeuren en veranderen. Dadelijk ontmoet ik iemand anders en word ik meegesleurd door een nieuw onbekend gevoel. Of dadelijk gaat Ward anders reageren. Of misschien heb ik nog niet genoeg ervaring in andere relaties en kan ik dus nog niet bepalen dat deze relatie de waardevolste is. Dit kan echt niet, Sophie. Je gaat over vijf minuten trouwen. Hoe kun je nu dan nu nog twijfelen. Ik schud mijn hoofd hard op en neer. Weg met die twijfels. De deur gaat open en mijn vader komt de trap aflopen. “Het is tijd, Sophie. ” Hij komt bij me staan en legt een hand op mijn schouder. “Je bent weer aan het twijfelen hè?” Ik kijk hem aan en knik. “Dat mag ook bij zulke grote gebeurtenissen. Je kunt niet alles van tevoren weten. Soms moet je er met al je goede bedoelingen gewoon instappen.” Ik glimlach voorzichtig en pak de hand van mijn vader. Samen lopen we de trap op.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 maart 2018 - 14:55
Hoi Zonnestraal, die eeuwige twijfel! Wat een geluk dat Sophie zo'n wijze vader heeft! Zeer voorstelbaar, goed weergegeven! Ik heb je graag gelezen, maar ook nog een klein zeurtje; halfvol.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 maart 2018 - 15:23
Hallo Zonnestraal, ... je doet je naam eer aan. Je bracht me heel wat jaren terug, en ... verrassing: er is nog niets veranderd. Mijn vader zei precies hetzelfde. Ik hoop dat het goed gaat met je hp. Je hebt het goed geschreven en ik heb het met plezier gelezen. :thumbsup: :nod:

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 maart 2018 - 9:46
Dag Zonnestraal Prachtig verhaaltje! Het klinkt alsof het recht uit je hart komt. Goed gedaan! :thumbsup: Kleine opmerking: het appelsap i.p.v. de appelsap

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 maart 2018 - 17:49
helemaal met je gedachten meegegaan voor mij was er ook zo'n moment dat ik mijn vaderlijke hand op de schouder van mijn dochter mocht leggen, dank je dat dit in mijn herinnering terugriep

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2018 - 18:58
Zonnestraal, echt een zonnestraal geschreven. De bruid met haar twijfels, wanneer weet je echt iets zeker? Kleinigheidje: 5 : vijf. Onder de tien voluit schrijven, sommigen houden twintig aan. Fijne avond.

12 maart 2018 - 23:14
Dag zonnestraal, voordat ik je verhaal lees even dit : schrijfopdracht is nr #184 in plaats van #148! Zou jammer zijn als de schrijfcoach je werk niet onder deze opdracht vindt...

12 maart 2018 - 23:19
Zonnestraal : Wat een alleraardigst en menselijk stukje denk- en peinswerk. Ik wens de "ik" veel geluk bij het zetten van haar grote stap.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2018 - 11:15
Wat heb je die twijfel mooi beschreven. Ik zat als het ware helemaal in de hoofdpersoon. In de eerste alinea zou ik bij de zin 'Een halfvol glas appelsap staat naast me op een tafel' het woord 'een' voor tafel weglaten, soms staat dat net wat mooier. Mooi geschreven :) Inderdaad de regel luidt cijfers uitschrijven tot en met twintig. Maar dit is niet zo'n bekende regel, die ook niet streng gehanteerd wordt. Vaak worden de cijfers alsnog als cijfers weergegeven. Dat ligt een beetje aan het onderwerp of aan de duidelijkheid/leesbaarheid van de tekst, denk aan een economisch artikel vol cijfertjes. Dat is mijn ervaring daarmee.