Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht # 183 - Conflict

Wekelijkse schrijfopdracht - # 183 – Conflict Ziezo hij is thuis, opgelucht steekt Henk de sleutel van het slot in de voordeur. Een geagiteerde stem van boven sommeert hem jas en schoenen aan te houden, want: Jos en Mieke hebben een vreselijke ruzie. Het is er niet om uit te houden. Zijn vrouw snelt de trap af. ‘Alsjeblieft zeg doe wat kalmer aan ja, ik ben net thuis na een hele dag hard werken, de spaanders vlogen er af, het lijkt wel of ik nu met de brokken van een ander zit.’ ‘Dag lieverd’ en met een snelle kus begroet Elly haar man. Ik heb met je te doen, maar nu even niet … Henk schuift weer in zijn schoenen. ‘Maar wat …? ‘Ik vertel het je straks wel.’ Met tegenzin start hij de auto en zijn ze op weg naar zijn zus en zwager. Hij wist dat Jos geen makkelijk persoon was, maar dat Elly daar nu zo’n drukte over maakt . ‘Wat is er dan aan de hand?’ ‘Dat weet ik ook niet precies maar het is al een tijdje zo dat het niet botert tussen die twee. Mieke wist zich vanmiddag geen raad. Jos heeft het eigenaardige idee opgevat dat zij een vriend heeft en hij is razend en Mieke kan hem maar niet aan het verstand brengen dat … Pas op, van rechts …’ ‘Mieke een ander? Daar geloof ik niks van.’ ‘Nou ja, ze heeft wel een oudere man ontmoet met een begrijpend oor. Dan hoef je toch niet direct een huwelijksbreuk te verwachten.’ ‘We zien het wel.’ Henk parkeert de auto en Elly belt met een onrustig hart aan. Een stralende Mieke opent de deur. ‘Wat fijn dat jullie er zijn, kom gauw binnen let’s have a party!’ Verbouwereerd kijken Henk en Elly elkaar aan. ‘Maar’ stottert Elly, ‘vanmiddag was er anders geen sprake van een feestelijk gevoel.’ ‘Dat klopt, maar nu is alles anders, sinds een kwartier weten we dat Jos en ik opa en oma worden.’

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, wat opa en oma worden al niet kan bewerkstelligen hè. Het bericht kwam op een goed tijdstip en het conflict verdwijnt hopelijk naar de vergetelheid. Mooi onderwerp, leuk beschreven en graag gelezen. Op naar de volgende opdracht maar weer! :nod:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Karinska, … ja, zeg dat wel: op naar de volgende opdracht. Het wordt voor mij zo langzamerhand een ren-je-rot race. Mijn idee in deze opdracht was, om alles niet zo zwaar op te vatten. Het leven laat zich niet dwingen maar gaat gewoon door. Nieuw leven op al dat gekakel en gedoe. Een frisse stap voorwaarts! Dank voor je reactie, Karinska. :nod:

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk verhaal met verrassend slot dat ik niet zag aankomen. Naarmate er minder woorden overbleven vroeg ik me af hoe je dat ging oplossen met steeds grotere benauwdheid. :)

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Odile, ... fijn dat je het een verrassend verhaal vond. Het was ook fijn dit te schrijven, het werd ook spannend voor mij, want inderdaad: er moest geschrapt en aangepast worden. Toch kwam het tot een goed einde. :nod: Dank voor je positieve reactie.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Ik heb te doen met Henk. Denkt hij lekker te kunnen ontspannen na een zware dag, moet hij nog gaan feesten ook ;) Ik was even in de war door dit stukje:
Een geagiteerde stem van boven sommeert hem jas en schoenen aan te houden, want: Jos en Mieke hebben een vreselijke ruzie. Het is er niet om uit te houden. Zijn vrouw snelt de trap af.
Ik dacht namelijk dat zijn vrouw uit huis wilde vluchten omdat huisgenoten Jos en Mieke (inwonend kind met partner??) de boel daar onleefbaar maakten. Bij het verder lezen werd het me wel duidelijk natuurlijk.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Nerine, … wat een fijne reactie van je. Jij legt precies de vinger op de plaats waar ik na nalezen ook dacht: kan dit wel en ook zo zonder aanhalingstekens? Waarom niet, dacht ik later, dit kwam spontaan en het treft doel. Ik zag het voor mijn ogen gebeuren en schreef het op. :nod: