# 182 - Tijd
Dicht op mijn huid kleeft droog en onbeholpen
mijn fijn verkruimeld schild, verschilferd schild
dorstend naar het zout dat ik toen weerde
kotsend op de tijd die mij verteerde
Tijd
in scherven nu en koud, mij
nu schaamteloos verbouwt, jij
in scherven nu en oud, mij
nu schaamteloos onthoudt van
Ari
Tijd, tijd, tijd
ik dorst naar februari
toen jij mij vroeg ach Ari
te vroeg
Diep in mijn huid zwemt zat maar onverdroten
mijn straal verdunde bloed, bezopen bloed
krijsend om het hart dat ik verstootte
kwijnend mijn bestaan dat ik verklootte
Tijd
in scherven nu en oud, mij
nu schaamteloos onthoudt, jij
in scherven nu en koud, mij
nu schaamteloos verbouwt om
Ari
Tijd, tijd, tijd
ik dorst naar februari
toen ik jou vroeg mijn Ari
te laat
Beste Elsevdr, Dat refrein is
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Ik vind het refrein ook erg
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Yo Elyse helemaal eens met
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Elyse. Indringend, mooi je
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Elyse, ... ik werd even
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Pfoeh, Elyse, kippenvel! Twee
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
@Greetje, dank je wel voor je
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol