# 182 - Febbe noem ik jou, februari

Oh Febbe ‘k vrees jou het meest heel langzaam zie ik wel dat je verandert. Maar Febbe tis mooi geweest mijn ziel verlangt nu echt weer naar die ander. febbe noem ik jou, februari sprint toch sneller dan een Ferrari vier weken uit de bocht breken het gedrocht de winterkoude liquidatie spartelt op je rug poetin blaft je t’rug als halbe uit de democratie korter wordt je macht later tot de nacht lentevol assimilatie Oh Febbe ‘k vrees jou het meest heel langzaam zie ik wel dat je verandert. Maar Febbe tis mooi geweest Mijn ziel verlangt nu echt weer naar die ander. Febbe ‘k laat je los, februari als leeuwen op een jeepsafari brullen wordt een grom Valentijn weerom chocola maar geen sensatie bloemen wel voor tien kramer niet gezien spelen van capitulatie roken nu de pijp tobacco nog ten spijt rap van een reanimatie Want Febbe ‘k vrees jou het meest heel langzaam zie ik wel dat je verandert. Maar Febbe tis mooi geweest mijn ziel verlangt nu echt weer naar die ander.