Wekelijkse schrijfopdracht #181 – Valentijn

[quote = Hanneke van Almelo]Veel tijd heeft-ie[/quote] Heeft-ie is spreektaal, dit kun je beter veranderen in 'Heeft hij'. Heeft-ie zou je bijvoorbeeld wel kunnen gebruiken als iemand aan het woord is en je als schrijver aan wilt geven dat hij in spreektaal praat. [quote = Hanneke van Almelo]Aan die kaart. En aan het cadeautje. Het inpakken dan.[/quote] Dit is overbodig. Tenminste, het zou op een andere manier beter tot zijn recht komen. Doordat je alle informatie die je kwijt wilt over vier zinnen verspreidt, kan dit verwarrend werken voor de lezer. Beter zou zijn: 'Veel tijd heeft hij niet besteed aan de kaart en het cadeautje. Althans, het inpakken dan.' Dit is overzichtelijker, en makkelijker voor de lezer. [quote = Hanneke van Almelo]strakjes[/quote] Ook dit is spreektaal. Verkleinwoorden kunnen voor lezers als vervelend worden ervaren. 'Straks' volstaat. Ik zie wat je wilt bereiken met je tekst, je maakt veel gebruik van korte zinnen die op zichzelf andere zinnen toelichten. Het komt in deze tekst ietwat gekunsteld over. Persoonlijk zou ik ervoor kiezen om de tekst compacter te houden, het iets meer als lopend verhaal te vertellen dan korte zinnen met informatie geven. Het is wel een leuke invulling van de opdracht, met plezier gelezen!

@Hanneke van Almelo: Zijn moeder zit aan het bed met roodomrande ogen. En hij geeft haar maar een kus in plaats van oma. Hemel, is oma dan gestorven? Wat een triest eind van een aardig verhaal. Voor de leesbaarheid zou ik zelf niet alles achter elkaar schrijven, maar de lezer ook even een rustpunt gunnen. Bijvoorbeeld een witregel voor "Dan begint het te regenen..etc." Een ander puntje : Je hebt een stopwoordje "Dan" (Dan begint het te regenen, Dan bijt hij ze door. Dan bekijkt ze het kaartje) Dat is jammer. Probeer een afwisseling aan te brengen.

Dag Hanneke, ...een mooi triest verhaaltje. Aanvankelijk dacht ik aan een heel zenuwachtige jongeman, die zijn liefje al drie jaar had laten zitten. Later wordt het me duidelijk. Wat de techniek betreft: lees de reactie van de schrijfcoach en Edith eens goed door en pas ze toe in: Erbij Je komt er vanzelf achter hoe het met die witregels zit. Tot de volgende keer.

Dank voor de reacties met opbouwende kritiek. Daar ben ik echt blij mee! Hieronder de aangepaste versie: Erbij Daar loopt hij, door de straten waardoor hij al zo vaak gelopen heeft. Veel tijd heeft hij niet besteed aan de kaart en het cadeautje. Althans, het inpakken dan. De kaart zit met een plakbandje vast op het plastic van de winkelverpakking. Dus als hij het straks geeft, ziet ze meteen wat ze krijgt. Het kaartje openvouwen en lezen kan ze overslaan als ze wil. Dat zou eigenlijk beter zijn, overslaan. Maar oke, een kaartje hoort erbij. En als ze het leest, nog geen man overboord. Ze snapt toch wel hoe hij het bedoelt. Het begint te regenen en hij versnelt zijn pas. Drie jaar, en nooit eerder had hij de moeite genomen. Opeens houdt hij in en graait met zijn vrije hand in zijn jaszak. Hij schudt drie tictacs uit het doosje direct in zijn mond en laat ze, gestuurd door zijn tong, de hele holte verkennen. Hij bijt ze door en rent verder. Als hij, nog een beetje buiten adem, de kamerdeur opent en naar binnen stapt, lijkt ze niet op te merken dat hij er is. Hij komt dichterbij en legt de bos bloemen met het kaartje op het nachtkastje. Zijn moeder zit aan het bed met rood-omrande ogen. Hij geeft haar een zoen in plaats van oma. Ze knikt naar de bloemen en glimlacht naar hem. Ze reikt naar het kaartje en vouwt het open. Beterschap. (230 woorden)

Hanneke, mooie commentaren heb je al gehad en toegepast. Het heeft succes, het leest nu rustiger. Succes en veel plezier met schrijven,ik zie dat je hier net begonnen bent!

Hallo Hanneke, :thumbsup: :nod:

Mooie aanpassing, Hanneke!