Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#180 - Klapschaats

‘Denk erom, als je geen eerste wordt, is het vanavond zonder eten naar bed.’ Naast mij hoorde ik mijn juf lachen. Ze dacht dat het een grapje was. Maar mijn vader maakte geen grapjes. Ik schoof mijn voet heen en weer om te controleren of mijn schoen stevig op mijn schaats stond. Het meisje in de rechter baan was van een andere school. Ze had hoge noren, zag ik. Ik was de enige hier met houtjes. Friese doorlopers, zoals mijn vader zei, de beste die er waren. Maar ze zaten nooit helemaal goed vast. Mijn sjaal was nat geworden van de wolkjes warme lucht die ik uitblies en deed nu pijn aan mijn kin. Achter mijn ogen prikten de tranen. Ik kan dit, zei ik in mijn hoofd. We hoefden maar één rondje. Ik zette mijn linkervoet naar voren en de rechter schuin op het ijs. ‘Winnen hè,’ hoorde ik mijn vader weer achter me roepen. ‘Schaatsers klaar?’ riep de starter. Ik knikte, het moest maar. Het startpistool knalde. Ik zette af met mijn rechterbeen. De schaats pakte het ijs goed en ik was snel weg. Ik keek in een vluchtige blik opzij en zag mijn tegenstander een metertje achter me. Ik nam de eerste bocht soepel. Ik kon dit winnen. Maar op het rechte stuk merkte ik dat mijn linker schaats steeds losser ging zitten. Verdomme, mompelde ik. Een woord dat ik vaak van mijn vader hoorde. Ik schaatste stug verder, maar de schaats ging steeds meer klapperen. Het meisje schoot mij voorbij en bij de wissel kruiste ze ver voor mij langs. In de bocht gleed ik rechtdoor en liet me voorover vallen, met mijn gezicht in de sneeuw die langs de baan omhooggeschoven was. Gek. Ik voelde geen kou, alleen mijn maag die rommelde.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk hoe de laatste zin weer kan worden verbonden met de eerste! Goed geschreven, ik kon de angst en onzekerheid van de 'ik' voelen.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach wat aangrijpend. En wat een pèstvader heeft "Ik". Haast Spartaans. Het eind maakt het helemaal af! Mooi stukje, @Hedje72. Erg inlevend en realistisch geschreven.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed gedaan, er zit een lekkere spanning in. De laatste zin die terugkomt op de eerste maakt er een rond geheel van. Kenmerkend ook, de veel eisende vader die tweedehands stel schaatsen romantiseert met leuke woorden.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hedje72, ... wat een mooi en invoelend verhaal. Was die rommelende maag wel van de honger? Ik hoop dat vader met zijn dochter kon meevoelen. Misschien schrok hij van al die hoge noren.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Graag gelezen, schaatsen nu zeer actueel. Leuk verzonnen titel bij het gebeurde in de laatste alinea, mooi die dubbele betekenis. Mooi zet je het beeld neer van een veeleisende ouder, die zijn droom wil zien uitkomen via zijn dochter. Goed neergezet, ik kom graag weer bij je lezen. Fijne zondagavond.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Knap Hedje72, hoe je hier vaders projectie beschrijft. Nog tien jaar erbij en de 'ik' veegt 'm de mantel uit :lol:

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Hedje72, je hebt me geraakt met dit verhaal; dit soort vaders zouden verboden moeten worden! Je hebt dit heel invoelend beschreven!