Op een middag ontmoetten Lammert le Nez en rechercheur Govert Geurts elkaar op de Brink in Geelbroek. Lammert heeft een tas bij zich, van opvallend rode kleur en het is duidelijk dat er iets zwaars in zit. Bijna dagelijks zit Lammert le Nez daar rond deze tijd met zijn maat Cor du Bois. Cor is er vandaag niet bij. Le Nez schuift met zijn voet de tas onder het tafeltje naar Govert. Hij knikt met zijn hoofd naar de tas. Als Govert erin kijkt begint hij te kokhalzen. ‘Als je mij ongestoord mijn zaken laat doen hier in dit godvergeten dorp vertel ik je waar je de rest kunt vinden. Heb ik je volledige medewerking dan garandeer ik dat dit de laatste is’ zegt Le Nez zacht. De volgende ochtend om acht uur staat Govert Geurts in uniform op de Smalle Mestweg, vlakbij kinderdagverblijf de Participeuter. Govert stapt op zijn dienstfiets en zwabbert langzaam en schijnbaar onhandig over het weggetje zodra hij Jetty met haar twee kinderen op de fiets ziet aankomen. ‘Tring tring!’ roept Jetty als ze hem voorbij wil. Govert maant Jetty te stoppen. ‘Goedemorgen Govert, is er iets?’ ‘Jetty, je hebt geen bel op je fiets.’ Jawel hoor, twee zelfs, hè, kinderen? ‘Tring tring!’ roepen de kinderen in koor. ‘Dat zijn geen fietsbellen, dat zijn mensen, van vlees en bloed.’ Goverts ogen worden nat terwijl hij dit zegt. Hij slikt en oreert: ‘De functie van de fietsbel is andere verkeersdeelnemers te waarschuwen bij gevaar. De bel moet hoorbaar zijn tot op vijfentwintig meter afstand. In Nederland is het hebben van een fietsbel op een fiets vanaf 1906 wettelijk verplicht. Een bekeuring voor geen of ondeugdelijke fietsbel bedraagt vijfendertig euro. Jouw kinderen vallen onder de categorie ‘ondeugdelijke fietsbel’. ‘Maar al maanden is in het hele dorp geen fietsbel meer te krijgen. Ook de mijne is door die criminele fietsbelbende gestolen. Klootn van de bok Geurts. Ik heb er een besteld bij fietsenwinkel Teut maar die krijgt ze niet aangeleverd. Hij heeft het al zo moeilijk nu zijn vrouw vermist is. Ik kan het niet helpen. ‘Wet is wet Jetty, je bent verplicht er eentje te hebben. Maar … ik zal je matsen. Vanmiddag sta ik hier weer om te controleren. Zorg dat je fiets dan in orde is.’ ‘k Moe heuien Govert, ik zal zien.’ Govert neemt zijn positie weer in, er komen nog drie moeders aangefietst. Jetty haast zich naar de peuterspeelzaal en daarna naar Nelemans, de buurtsuper waar ze werkt. Als ze langs de Brink komt ziet ze daar een fietskraam die er niet eerder stond. ‘Du Bois fietsbellen bellen best! € 31,99’ leest ze. Voor de fietskar is het een drukte van jewelste, ook zij koopt een fietsbel van Cor du Bois. Le Nez zit op het terras achter de kar en drinkt koffie. Die middag krijgt niemand een bekeuring. ’s Avonds vindt rechercheur Geurts in een nabijgelegen bosperceel de ledematen van de jonge moeder Jantien Teut.