#179 - Silencer O No

'Op een middag ontmoette persoon A en persoon B elkaar op de brink van een dorp in het oosten van het land. Was het toeval, of hadden ze het afgesproken? Persoon A had een tas bij zich, van opvallend rode kleur en het was duidelijk dat er iets zwaars in zat.' Voorzichtig kijk ik naar de man aan het tafeltje rechts van mij. Jezus wat een mafkees. Onder zijn zonnehoed krullen stukken aluminiumfolie naar buiten. Wat de hel is er met die man aan de hand? 'Persoon A is duidelijk lid van de vereniging. Ik heb twijfels bij persoon B, vermoedelijk is hij van de geheime dienst van Rusland. Mama, ik ben bang dat ze me echt te pakken gaan nemen. Wil je alsjeblieft tegen papa en de cavia's zeggen dat ik altijd van ze gehouden heb en ze nooit ga vergeten. Doe je dat? Dank je.' Ik zie dat de man praat in een mobiel telefoontoestel die ergens voor de steentijd op de markt is gebracht. Aangezien ik zit te lunchen van mijn veel te rood staande saldo, besluit ik een commerciële poging te wagen om mijn banksaldo gezond te maken. 'Psst.., meneer. Mag ik u wat aanbieden? Ik zie dat u een erg ouderwets telefoontoestel hebt. Persoon A en B daar kunnen via het device in die rode tas precies horen wat u zegt. De man kijkt me verschrikt aan. 'Kunnen ze mij echt horen?' 'Zeker… Alles wat u zegt. En neem het van mij aan, ze hebben plannen!' 'Ze weten van de transformatie?' De man begint met zijn voeten te wiebelen en ritst de rits van zijn jas onophoudelijk heen en weer. 'Ze horen echt alles. ALLES! Maar daar heb ik iets tegen… De nieuwe iPhone 3s Silencer O No. Onlangs op de markt gebracht en sinds 2009 niet meer nieuwer geweest. Als u niet dood wilt, moet u hem nemen.' Ik haal het simkaartje uit mijn telefoon en begin met het terugzetten van de fabrieksinstellingen. 'Ze sturen mij berichten, weet u, meneer; ze willen als eerst de cavia's koud maken. Bovendien proberen ze dit terras dood te stralen met de campingmagnetron in de tas. Daar gaat een aluminiumfolietje u niet tegen beschermen.' 'Ik wil hem! Hoeveel?' 'Omdat ik veel geef om cavia's kan ik u de speciale prijs van € 1.050,00 bieden, meneer'. Ik zie dat de dames met de rode tas aanstalten maken om weg te gaan. Jezus hoe kun je demonstratrices van de Tupperware verwarren met de geheime dienst? 'Betalen!' schreeuw ik tegen de man. 'Ze gaan onderweg!' Totaal in paniek duwt de man tegen mijn schouder. 'Mevrouw, loopt u alstublieft mee naar de bank. Dan pin ik geld voor u.' Zonder me druk te maken over de rekening, hol ik achter hem aan naar de pinautomaat.