Beste Erik Jan De banken die kreunen onder het gewicht van de woorden, dat springt er voor mij uit. Een mooie vergelijking die je meteen het gedicht intrekt. Door de regel van Ted van Lieshout aan het eind te plaatsen, heb je een goed einde want door die regel moet je het hele gedicht nog eens lezen om te zien wat nu waar of niet waar is. Mocht je nog willen schaven, misschien de vierde strofe. Die valt er voor mij wat uit, en ik weet niet of je hem wel nodig hebt. Maar dat kan ook persoonlijk zijn. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Een prekende dominee? Mooi gedicht, zet aan tot nadenken.

Mooi, beeldend beeldspraakgedicht!

Erik Jan, Zoals Ostinato schreef: je gedicht zet aan tot nadenken. De tweede alinea vind ik het mooist. Grote woorden, ze kunnen zo leeg zijn. Dat is wat ik uit je gedicht haal. Weet niet of dat is wat je bedoelt, maar dat maakt ook niet zoveel uit.

Erik Jan, je gedicht geeft iets bijzonders mee. Mooie taalvondsten heb je gemaakt, hierboven al beschreven.

Hoi Erik Jan Het gedicht spreekt mij aan. Ik zie meteen een dominee en een sfeer als knielen-op-een-bed-violen. De zin: "al duurt het nog zo lang" kan ik niet helemaal plaatsen. Deze zinnen vind ik meesterlijk. Zelfs de banken kreunen onder het gewicht van zoveel grote woorden. Te weten waar we heen gaan is oude taal met nieuwe akkoorden. Groetjes Corine