#175 Chemische communicatie. Ik raak zijn warme hand en kijk in zijn ogen. Of ik kom eten, appt hij de volgende dag. 'Na de voorstelling kom ik, ben je dessert' antwoord ik. De taxi stopt voor zijn huis. De tafel staat vol met salades, brood, fruit, compotes, water en wijn. 'Even naar het toilet,' zeg ik. Het kaarslicht schijnt op mijn naakte lichaam, Sade zingt. Hij staat achter mij, duwt mijn haar opzij en kust mijn nek. 'Mmmm, zoute sproeten.' 'Himalaya scrub,' zeg ik en knoop zijn witte overhemd los, zijn spijkerbroek zakt op zijn enkels. Ik ga op het aanrecht zitten, spreid mijn benen en blinddoek hem. 'Proef.' Op mijn harde tepels smeer ik een beetje fleur de sel caramel, zijn mond zuigt teder. Over mijn navel stroomt cranberry compote langzaam tussen mijn benen. 'Je bent zo heerlijk zuur, zout en zacht,' zegt hij likkend. Ik kreun zacht, voel zijn harde lid. De zoete slagroom spuit ik over zijn lichaam en lik hem krachtig, spelend met mijn tong kleef ik aan hem vast als we zoenen. Hij deinst achteruit, hevig trillend. 'Nu al?' zeg ik. Hij rukt de blinddoek af. 'Diabetes een,' kreunt hij en zakt in elkaar.