Vergeving door Verbinding Ik verbind ‘vergeving’ met een bepaalde denkstijl waarin begrippen als compassie en liefde met elkaar verweven zijn. Dit neemt niet weg dat ‘vergeven’ altijd van een leien dakje gaat en zeker niet als je je gekwetst voelt in de vezels van je zijn. Ook ik heb deze genadeloze dans niet altijd kunnen ontspringen maar besef dat ik steeds beter kan vergeven. Door vergeving ontstaat er ruimte voor nieuwe ideeën en andere inzichten en wordt het leven meer authentiek en dit voelt beduidend beter dan te blijven hangen in een onwaardige slachtofferrol. Soms is het nodig dat een bepaalde situatie of een vriendschap escaleert om in mijn geval, meer bewust te worden van wat ik wel of niet wil of beter: het duidelijk aangeven van grenzen en je niet laten leiden door de mening van de vaak zwart wit buitenwereld. Ik ga voor kleur! Een dergelijke omslag in denken en handelen vergt lef maar heeft ervoor gezorgd dat ik beter in mijn eigen kracht sta (en blijf!) en de schuld niet automatisch bij die ander neerleg wanneer dingen niet gaan zoals ik graag zou willen. Door ‘vergeving’ ben ik mijn ware passie gaan volgen: het schrijven van columns waarin ik mensen interview met eveneens een passie. Verbinding door Vergeving