# 174 Pesten
Opeens staat ze voor mij. Ze moet me dringend spreken maar voordat ik kan vragen waarover barst ze al los. Over onze schooltijd. Die van haar was afschuwelijk geweest. Door mij. Door al die vreselijke dingen die ik haar had aangedaan. Zoals de inkt die in haar schooltas was leeggegoten. De gymkleding die vaak zoek was. Lekke banden. Vechtpartijen. Het komt allemaal staccato haar mond uit.
Even probeer ik wat terug te zeggen maar ze ratelt maar door en kijkt mij strak aan. De schouders opgetrokken en de vuisten gebald. Ik laat het maar.
Nu vertelt zij dat ze in therapie is gegaan. Dat ze eindelijk kon loslaten. Ik zie het voor me.
De handen openen zich en de schouders zakken. Er komt meer melodie uit haar mond.
Tenslotte vergeeft zij mij.
Meteen draait zij zich om en loopt daarna weg. Het lijkt bijna wel of zij huppelt.
Ik heb niks tegen haar gezegd. Ze zag er zo bevrijd uit. Om dan te zeggen dat ze de verkeerde persoon voor zich had, dat kon ik niet.
Andra schreef: Ik heb niks
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
Andra, ... wat is dat knap
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Angus schreef: Andra
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Riny schreef: Andra, ... wat
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Eigenlijk vond ik het
Lid sinds
7 jaarRol
Geslaagd verhaal met vlotte
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Tilma schreef: Eigenlijk vond
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Schrijfcoach Odile Schmidt
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Ik vind het knap hoe je een
Lid sinds
9 jaarRol
mjjbogert schreef: Ik vind
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Mooi gevonden dat de gepeste
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Ach, wat heerlijk, dat je zo
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
i-Kat schreef: Ach, wat
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
marceline schreef: Mooi
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Mooi stuk. Verrassend einde
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Darkvalley schreef: Mooi
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol