Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 171 Scheef schaatsen

4 december 2017 - 19:11
# 171 'Hoi. Jij bent toch...' 'Limme, ja, hoi, klopt, en jij bent...' 'Karel.' 'Ja, ik zie het. Karel. Lang niet gezien.' 'Laatste keer was bij de Elfstedentocht, denk ik.' 'Klopt. In zevenennegentig.' 'Ik herkende je meteen. Ik dacht: het zal toch niet waar zijn? Kom je voor het eerst sinds jaren weer eens in Thialf en wie tref je daar? Limme!' 'Het schaatsen blijft trekken. Zit in de familie. Zie je die jongen daar? Nummer 38, dat is mijn kleinzoon.' 'Nee! Ben jij de opa van die grote slungel? Hoe oud is-ie?' 'Net vijftien. En schaatsen dat die jongen kan! Was ik niks bij.' 'Je reed anders ver voor mij de finish over.' 'Ik was he-le-maal kapot, weet je nog?' ''Of ik dat weet. En wat dacht je van mij. Bloed in de schoenen, kapotte neus, bevroren tenen. We hadden er veel voor over. Wat denk je, gaat er nog eens een Elfstedentocht komen?' 'Ik hoop het. Voor mijn kleinzoon. Maar de aarde warmt op. Telkens een graadje erbij.' 'In onze tijd dacht je niet aan dat soort dingen.' 'We waren nog jong, Karel, en het leven ging niet zo vlug als nu.' 'Zijn Marijke en jij nog steeds...' 'Getrouwd? Nee, uiteindelijk pasten we niet bij elkaar.' 'Dus niet uit elkaar gegaan vanwege Bram.' 'Vanwege onze zoon? Welnee, hoe kom je daar nu bij?' Ze volgen nummer 38 met hun blik. Ze heeft het hem dus nooit verteld.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2017 - 13:25
Mooie dialoog, met een verrassend einde! De laatste zin [Ze heeft het hem dus nooit verteld] is naar mijn smaak echter niet nodig om de plot te vatten, maar dat is misschien ook een kwestie van smaak.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2017 - 20:57
Heel fijntjes Willemina, verrassend verpakt in een dialoog over de Elfstedentocht in de jonge jaren van de opa's. Gedurende een seconde was ik verward wanneer ze praatten over Bram, de zoon en dan hun blikken naar 38. Alsof nr 38 de zoon was , begrijp je? Marcelina volg ik even niet :o In dit geval moet je de laatste zin juist wel laten staan om het subtiele te halen, vind ik. Want zonder de zin, kon Bram een kleine misdadiger zijn of voor ruzie hebben gezorgd in het huishouden waarbij partij werd gekozen, of nog iets anders, helemaal buiten de kwestie om. Nu gaat het om de trotse blikken voor nr 38 van een wettelijke opa en een biologische opa. Als ik goed begrepen heb :o Vlotte pen Willemina!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2017 - 21:12
Heldere dialoog, Willemina en mooi hoe de Elfstedentocht erin is verweven. Het onderliggende verhaal wordt duidelijk in de laatste zin. Goed opgebouwd en de kleinzoon geïntroduceerd. De dialoog komt natuurlijk over en is goed geschreven. Nel Goudriaan

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2017 - 21:37
Grappig, ik volgde het subverhaal niet helemaal totdat ik de comments las en dacht. Ooooooh wacht. Volgens mij is die ene gaan snoepen. Leuk verhaal.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 december 2017 - 21:35
Wow, mooie dialoog met een verrassend einde. Voor mij was de laatste zin wel nodig, maar dat komt door de beperking van het aantal woorden, denk ik. Dit is een langer verhaal waard.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2017 - 23:09
*-May, Dankjewel. Leuke reactie. ;) *-Annette, Bedankt voor je compliment! *-Nancy, Ook jij bedankt voor je mooie reactie. Ben een beetje laat met mijn reactie, sorry. :o

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2017 - 23:14
Mooie dialoog, met een verrassend einde! De laatste zin [Ze heeft het hem dus nooit verteld] is naar mijn smaak echter niet nodig om de plot te vatten, maar dat is misschien ook een kwestie van smaak.
Marceline, Ik denk dat de laatste zin het verhaal wel af maakt. Of het nodig is om de plot te vatten, weet ik niet. Zelf vind ik het vooral een typisch mannelijke reactie. En vrouw verdenk ik ervan (een beetje venijnig) te zeggen: 'Ze heeft het je dus nooit verteld.' Of ben ik nu seksistisch... :o ;) Bedankt voor je reactie en kritisch meedenken. :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2017 - 23:28
Heel fijntjes Willemina, verrassend verpakt in een dialoog over de Elfstedentocht in de jonge jaren van de opa's. Gedurende een seconde was ik verward wanneer ze praatten over Bram, de zoon en dan hun blikken naar 38. Alsof nr 38 de zoon was , begrijp je? Marcelina volg ik even niet :o In dit geval moet je de laatste zin juist wel laten staan om het subtiele te halen, vind ik. Want zonder de zin, kon Bram een kleine misdadiger zijn of voor ruzie hebben gezorgd in het huishouden waarbij partij werd gekozen, of nog iets anders, helemaal buiten de kwestie om. Nu gaat het om de trotse blikken voor nr 38 van een wettelijke opa en een biologische opa. Als ik goed begrepen heb :o Vlotte pen Willemina!
Marlie, Je hebt het goed begrepen. :nod: Bedankt voor je uitgebreide feedback en compliment. Ik twijfelde of ik nr. 38 wel het kleinkind kon laten zijn, dus ja, ik begrijp wat je bedoelt. Maar ik vond het ook net iets leuker om de lezer een beetje te laten twijfelen: is nummer 38 nu wel of niet de zoon van Bram, de zoon van... En opa's zijn vaak enthousiaster over hun kleinzoon dan ze ooit waren over hun eigen kinderen, denk ik soms. ;)

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2017 - 23:29
Heldere dialoog, Willemina en mooi hoe de Elfstedentocht erin is verweven. Het onderliggende verhaal wordt duidelijk in de laatste zin. Goed opgebouwd en de kleinzoon geïntroduceerd. De dialoog komt natuurlijk over en is goed geschreven. Nel Goudriaan
Nel, Bedankt voor je mooie reactie. Daar ben ik blij mee.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2017 - 23:30
Grappig, ik volgde het subverhaal niet helemaal totdat ik de comments las en dacht. Ooooooh wacht. Volgens mij is die ene gaan snoepen. Leuk verhaal.
Darkvalley, Ik heb zitten grinniken om je commentaar. Recht uit het hart. Leuk. :D Dankjewel!

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2017 - 23:33
Wow, mooie dialoog met een verrassend einde. Voor mij was de laatste zin wel nodig, maar dat komt door de beperking van het aantal woorden, denk ik. Dit is een langer verhaal waard.
Bedankt voor je 'Wow', Mechtilde, en natuurlijk ook voor de rest van je reactie. :nod: Het verhaal gaat over twee nuchtere Friezen. Wie weet verwerk ik het nog eens ergens in. ;)