Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 169 - Ludo

16 november 2017 - 16:00
De theedoek wapperde in de gure novemberwind aan zijn vishengel. Hij stond op de bus te wachten, allemaal eikels om hem heen. Nee joh, ik ben niet bevooroordeeld. Ik bedoel gewoon die dingen die in deze tijd van het jaar weer met veel agressie en geweld naar beneden komen denderen. Het was maar goed dat hij in dat bushokje stond. Tik, tik, tik tik.. Die eikels leken als doel te hebben om hem dwars door het dakje heen aan te vallen. Maar ze konden hem niet raken. Niets of niemand kon hem nu nog raken. Als een soort vlag van overgave had die theedoek de gehele busreis aan het uiteinde van zijn hengel gehangen. Nu diende het als verdedigingsmechanisme tegen een groene broek. Daar, aan de waterkant kwam hij tot rust. Met Ludo. Nee, niet die ene van die soapserie die al veel te lang door gaat. Ludo klonk in zijn oren. Zo voelde elke simpele handeling in zijn leven als een fragment uit een film. Hij had er zo nu en dan een ontiegelijke puinzooi van gemaakt. Dat was ook wel een titelsong waard. Eigenlijk wist hij nog altijd niet waar hij mee bezig was. Modderde hij maar wat aan. Zijn twijfels, zijn onzekerheden, ze staken steeds weer de kop op. Dat knagende gevoel van niet weten wat je doel is in het leven, het verkeerd te doen. Het maakte niet uit dat hij met de tijd ouder was geworden, dat gevoel liet hem nooit los. Maar gelukkig is daar Ludo nog, die er voor zorgt dat hij soms even weg kan duiken in de film van zijn leven. Even kan rennen. Het deert niet welke kant uit. We zien wel.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
16 november 2017 - 16:10
Hoi NatasCm, ik weet niet zeker of ik je verhaal goed begrijp. Verdedigingsmechanisme tegen de groene broek en dan is daar ineens Ludo waar ik geen beeld bij krijg. Tegelijkertijd moet ik erg lachen om de verwijzing naar de soap-ster die te lang doorgaat. Je verhaal boeit me en toch is het voor mij niet duidelijk genoeg. Dat kan overigens helemaal aan mij liggen. Ik kom later nog eens terug en lees het dan nog eens.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 16:17
Ik ben ook in verwarring maar ik vind je grap over de eikels en de te lange soap wel lollig. De vlag van overgave, dat had ik nou ook in gedachte bij die theedoek. :D

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 16:20
@Nancy, ik kan me wel voorstellen dat Ludo geen herkenning bij je oproept eigenlijk. Ik schrijf nog maar kort (althans op deze manier) en ik denk dat er manieren zijn om duidelijker te zijn, maar ik ben nog aan het aftasten. In ieder geval doel ik hier op muziek, wat ik naar mijn idee duidelijk maakte doordat "Ludo in zijn oren klonk" en dat stukje af te sluiten met het waard zijn van een titelsong ;) Ludo is Ludovico, vooral bekend van de muziek voor de film Intouchables. En om nog specifieker te zijn doel ik op het nummer "Run" (wat dan misschien wel weer te persoonlijk is en waaruit je op zou kunnen maken dat het wel degelijk om eigen gevoelens gaat in dit stukje tekst).

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 16:22
@i-Kat, hmm, het was nooit mijn bedoeling om jullie in verwarring te brengen, maar ik wilde wel wat aan de verbeelding overlaten. Wellicht heb ik dat een beetje verkeerd aangepakt, haha. Misschien dat mijn uitleg het iets duidelijker maakt, al besef ik dat dat eigenlijk niet nodig zou moeten zijn bij een goed verhaal. Lastig ook om niet meer dan die 250 woorden te schrijven, ik had er nog zoveel dieper op in kunnen gaan, haha.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
16 november 2017 - 16:42
@NatasCm, ah die Ludo, geweldige muziek, prachtige film. Na uitleg snap ik je verhaal ( op de groene broek na). Mooie invalshoek. Kill your darlings zou ik in dit geval zeggen. Bijvoorbeeld het hele deel over de eikels weg en na soapLudo letterlijk benoemen dat het om de muziek gaat? Zoiets.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 18:27
@Natas, Die groene broek lijkt mij verhinderd te worden door op de theedoek te gaan zitten daar aan de waterkant. Heb ik het juist? Dat van die eikels vind ik leuk gevonden. Je zette mij op het verkeerde been. Sorry, ik krijg geen klank bij Ludo. Ik zal me er eens in verdiepen. Run? Anyway, welkom hier op SOL. :o

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 20:19
NaTasCm, De lezer weet vooraf niets. Na de verplichte beginzin is er een 'hij' - en daarna een 'ik'. Dat bijt elkaar. vervolgens weer terug naar de hij en dan duikt Ludo op. Het verhaal heeft geen duidelijk perspectief: vanuit welk standpunt wordt verteld?

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 21:23
Hoi Natas, berusting is wat je verhaal voor mij ademt. Berusting van de HP die in zijn leven maar wat aanmoddert, maar troost vindt in de afzondering aan de waterkant en met de klanken van Ludo in zijn hoofd. Voor mij is de groene broek een raadsel, misschien daardoor een stoorzendertje? Leuk gevonden vind ik dat je tot twee keer toe de interactie met de lezer aan gaat; bij die eikels ('Nee joh,') en bij Ludo ('Nee, niet ...').

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2017 - 11:06
Bedankt voor jullie reacties en feedback! Zelf ben ik trots eigenaar van verschillende broeken met groene grasvlekken, @Schrijfcoach Blavatski, dat bedoelde ik er inderdaad mee! Ik vond het lastig om die theedoek terug te laten komen. Wilde eigenlijk vertellen over inderdaad @Ton Badhemd, het gevoel van de HP en hoe hij daar mee omgaat, maar die vishengel en theedoek kon ik niet onberoerd laten. Daar zal ik nog even mee moeten oefenen. Ik ben een dagboekschrijver en dit stukje had dan ook zo een stuk uit mijn dagboek kunnen zijn. Het verhaal wordt dus eigenlijk vertelt @JanPMeijers, vanuit mijn eigen perspectief. Ik die naar de HP kijkt en weet wat hij voelt en denkt. Ludo is in het verhaal geen echt persoon maar een verwijzing naar de klanken in de oren van de HP. Maar ik begrijp wat je bedoelt en moet ook eerlijk zeggen dat ik zelf ook twijfelde om te wisselen tussen een hij en een ik-vorm. Dank je voor de tips, we proberen het volgende keer gewoon nog eens =)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2017 - 14:01
Welkom NatasCm! Leuk dat je mee komt schrijven. Je kan sfeer overbrengen en dat is belangrijk. Wel had ik dezelfde vragen als de andere lezers/schrijvers hier. Goed te lezen dat je met de tips aan de slag gaat. Uit eigen ervaring weet ik dat je hier dan veel kan leren.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2017 - 16:30
Hallo NatasCm, ... die vallende en tikkelende eikeltjes ken ik maar al te goed. Die groene broek een soldatenbroek? Ik kreeg een Ludo te pakken die "heel enge geluiden en bewegingen" maakte. Ik dacht dat daar de warboel in zijn hoofd mee bedoeld werd. Later kwam ik uit op Ludovico Einaudi - Run, Prachtige beelden en muziek. Dankjewel. Dat gevoel dat hem nooit los laat is waarschijnlijk een trauma uit zijn kindertijd? Het was boeiend om te lezen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 12:03
Het verhaal intrigeert ook al begrijp ik het niet helemaal. Mooie beelden zoals de eikels op het bushokje. En de zin: Maar ze konden hem niet raken, niets of niemand kon hem raken. Hiermee geef je een goed beeld van je hoofdpersoon. Verdedigingsmechanisme tegen een groene broek, en ene Ludo zoals hierboven al genoemd, zijn verwarrend. Ik gun je een herschrijving waardoor je verhaal duidelijker wordt.