May Laysen, De spiegel. Ik ben verrast en vereerd. Mooie scène. Paar opmerkingen ;)

Ik trek mijn tas van de stoel naast me maar hij zit al naast Stinkie Steijger.

dit suggereert dat jouw hp hoopt dat Peter naast haar komt zitten. De leerlingen hebben toch een vaste plek. Mogelijk speelt jouw verhaal in een ander universum waarin de leerlingen steeds ergens anders zitten.

Na een heel lesuur tegen zijn rug aangekeken te hebben, zie ik wat ik mis: zijn brede schouders in zijn uitgelubberde T-shirts. Mijn favoriet, het New York-shirt draagt hij al sinds de brugklas. De V hals geeft nu kijk op borstharen die er toen nog niet waren.

NY-shirt, mooi detail! (brede schouders is het product van vrouwelijke fantasie ;) ) Echter hij heeft het shirt nu niet aan, dus die v-hals is er ook niet. Of lees ik dat niet goed? Leerzaam, jouw hp let (ook) op kleding, ik meende dat meisjes dat niet deden. Graag gelezen!

Wat enig, May-Roos! Jij en janp moeten misschien eens samen gaan schrijven

May Laysen, Oké, de stoelen - vrije of vaste plaatsen - verschilt kennelijk per school. Die zin met de V-hals blijf ik lastig vinden vanwege het nu:

Na een heel lesuur tegen zijn rug te hebben aangekeken, zie ik wat ik mis: zijn brede schouders in zijn uitgelubberde T-shirts. Mijn favoriet, het New York-shirt draagt hij al sinds de brugklas. De V hals geeft nu kijk op borstharen die er toen nog niet waren.

ik ben zo vrij een herschrijfje te doen - ik zou het zo oplossen: Het hele lesuur mis ik zijn uitgelubberde T-shirts. Zijn brede schouders in het New York-shirt, mijn favoriet, dat hij al sinds de brugklas draagt. De V hals geeft inmiddels kijk op borstharen. Nu moet ik het doen met die (stomme) trui. #5 Dat was ik echt vergeten!

May Laysen, Nee, het is nooit simpel. ;) Zal het meisje echt een heel lesuur nodig hebben om te zien wat ze mist? 'die er toen nog niet waren' is naar mijn smaak te veel duiding/uitleg - dat snapt de lezer toch wel. Inmiddels zijn er borstharen, is genoeg. En in de laatste zin is 'Die trui' het onderwerp. Wie doet iets? Antwoord: De trui. Wat doet de trui? Antwoord: moffelt. Kortom, het is de trui die handelt. Daarmee is de zin een personificatie geworden. Een levenloze zaak krijgt een menselijk eigenschap. Dat is niet fout, het is een veel gebruikte stijlfiguur. In deze situatie zou ik echter vanuit de beleving van Roos schrijven en de trui de trui laten. Nee, het is nooit simpel. ;)

Geweldige aanvulling aan het JP universum en een fijn verhaal in zijn eigen recht. Ergens hoop ik dat er iemand een drieluik van maakt :)

Een sprankelend, bijna huppelend verhaal, dat je met net genoeg afstand laat meegenieten van deze ontluikende romance! En ik word geïntrigeerd door de naam 'Stinkie Steijger'...

Leuk! Met plezier gelezen.

Heel leuk May. Erg van genoten :thumbsup:

Dag Marietje, Fijn, je eerste verliefdheid in woorden gevangen. Wat is het toch leuk om al die herinneringen te lezen. Je beschrijft verwonderlijk goed je gevoelens van destijds. Graag gelezen, met de glimlach. :p

Big smile! Met plezier gelezen.

Wat een heerlijke zin: Verrassend in mei. Waarom voeg je uitgelubberde toe aan zijn T-shirts? Ik zie ze dan net zo slobberig voor me als zijn trui, en niet als iets waar zijn schouders mooi in uitkomen. Peter lijkt me geen type om de gang op te 'stormen' Het suggereert voor mij een zeker enthousiasme, terwijl ik vermoed dat hij alleen zo snel mogeljk probeert te verdwijnen. Waarom tilt ze in vredesnaam haar pony op? Ik probeer het voor me te zien en te begrijpen en geen van beide lukt.

maar als ze puistjes wil laten zien, waarom hoopt ze dan dat de scrub ze beperkt heeft? (vind ik trouwens ook een ongelukkige zin, zoals hij er nu staat -ik denk dat ze hoopt 'dat de scrub vanmorgen enz').

en liet jij ze ook aan je grote liefde zien?