vervolg op: https://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums… 'Aan het mediteren?' vroeg Heidi. Ik voelde me opgelaten dat ze naar mijn lijf keek, tegelijk zwol mijn geslacht. Ik keek omlaag of dat te zien was. Nee, Wilfreds sportbroek zat ruim. 'Je mag je shirt wel aantrekken hoor,' zei ze. Het opgelaten gevoel schoot weer naar boven. Ik pakte het shirt van de leuning en trok het aan. Dat gaf me een moment met mezelf: mijn gezicht voor haar onzichtbaar tegen de nog klamme stof, mijn armen één voor één door de mouwen. Ik wachtte een extra tel voor ik mijn hoofd door het gat duwde. Daar was ik weer. Ze glimlachte. De spikkels in haar ogen lichtten op. 'Gezellig daar, zie ik.' Wilfred kwam aanlopen zonder de beloofde handdoek. Het maakte me niet uit, ik was al opgedroogd. 'Zo, broertje. Wat hoor ik? Stiekem de rivier over zwemmen.' Ik voelde dat het moment voorbij was, graag was ik op het bankje gebleven tot de laatste zonnestraal, alleen met Heidi. Ik gloeide.