Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#166 (Her-)geboorte

 27 oktober 2017 - 21:01
De stilte dringt diep in haar. Strelend. Bevredigend. Ze buitelt, wentelt, geeft zich er aan over en ze lijkt op te lossen … Dan … een aanraking, vederlicht en vertrouwd. Ze komt tot stilstand. Bewegingloos neemt ze de ogen, die een helder licht uitstralen, in haar op en beseft … Ze tuimelt in de leegte, reikt naar de ogen die haar volgen, haar toe lijken te spreken, vol liefde, haar onomkeerbaar terugduwend. De zwaarte drukt op haar lichaam. De stank van desinfecteermiddel kleeft in haar neus en keel. Piepende apparaten terroriseren haar oren. Ze wil slikken, maar er zit iets in haar mond. Haar borst gaat op en neer zonder dat ze ademt. Ze grijpt naar haar buik, herinnert de slippende banden, de klap, de allesoverheersende pijn. Haar ogen vliegen open en vinden een ander paar, zwevend boven haar schoot, in een babylijfje …

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 11:49
Meta, Wat leuk je hier weer eens te lezen! ik had moeite met het verbad tussen de eerste twee alinea's maar met de derde werd het mij duidelijk en de laatste zin maakte het af. Bijzonder verhaal! Het enige wat ik niet snap is de :her-) in de titel. Ik heb het met plezier gelezen.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 13:39
Meta, fijn je weer te lezen. Een ingrijpend verhaal, met een ongeluk en een geboorte, als ik het goed begrijp. Goed geschreven. Las laatst ergens dat je maar twee puntjes mag gebruiken..

Geen afbeelding
ambilicious

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 14:39
Dag Meta, Bijzonder hoe je twee uiterste zo dicht bij elkaar brengt, terwijl het gelijktijdig toch twee keer een geboorte is. Mooi verweven tot één geheel. Een overweging: Ze tuimelt in de leegte en reikt naar de ogen die haar volgen, haar toe lijken te spreken, vol liefde, > de 'en' vervangen door een komma. Geen noodzaak. Gevoelsmatig meer voor het ritme onder je tekst. hartelijke groet, schrijfcoach Inanna

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 14:57
Een moeilijk verhaal, qua inhoud en qua schrijfstijl. Ik meen te begrijpen dat zij in een ongeluk haar ongeboren kind verliest, maar geloof niet dat ik alles helemaal kan plaatsen. Weet ook niet of dat per se moet. Ik heb wel moeite met het beeld van ogen in een babylijfje. In een baby, of een babygezicht, zou ik denken, maar ogen in een lijf ...?

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 17:50
@Meta, goed dat je er weer bent. Gezien je titel - en ook de tekst - denk ik aan reïncarnatie. Heb het gevoel dat je eerst een gedicht maakte dat je omzette in proza. Eens met @schrijvenmaar, geen ogen in een babylijfje, dat strookt ergens niet met moedergevoelens. (vertrouwd)

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 19:23
@ marceline @maddbrug @ mili Dank voor jullie warme welkom. Bij deze opdracht begon voor het eerst weer spontaan een keer een verhaaltje te borrelen. Aangezien het hier en daar wat vragen oproept, zal ik het uitleggen. Waarschijnlijk wilde ik in mijn enthousiasme te veel in 150 woorden proppen. Moeder heeft ongeluk gehad en zweeft ergens tussen leven en dood. Daar ontmoet ze haar ongeboren baby die haar terug naar het leven duwt. Op[ het moment dat de baby geboren (keizersnede) wordt, keert de moeder in haar lichaam terug (hergeboorte). @schrijvenmaar, wat de ogen in een babylijfje betreft,. Ik had misschien beter babyhoofdje kunnen schrijven, maar dan lijkt het weer alsof er alleen een hoofdje zweeft, dus ik laat het maar zo. Bedankt voor jullie reactie :)

Profile picture for user Siv
Siv

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 19:55
Hoi Meta Na je uitleg begrijp ik het verhaal beter. Hopelijk maken moeder en kind het nu goed. Ik vond het erg poëtisch en heb het graag gelezen.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 oktober 2017 - 21:15
Meta, ik vind het poëtisch proza. Bijzonder geschreven de uit- en terugtreding in het lichaam. Fijn dat je weer komt schrijven, ik ga je graag weer lezen

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 29 oktober 2017 - 9:51
Hoi Meta, je uitleg bevestigde wat ik ook dacht te lezen. Bijzondere invalshoek. Ondanks dat het verhaal niet meteen duidelijk was heb ik het graag gelezen bovendien hou ik wel van een uitdaging ;)

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 oktober 2017 - 10:28
@Siv, moeder en kind maken het uitstekend en hebben een bijzondere band na hun ervaring ;) @Mw.Marie, bedankt voor je lieve woorden. Het is per ongeluk iets van poëtische proza geworden, normaal waag ik me daar niet aan, het ontstond gewoon vanzelf zo. Ik was deze week bij de kaakchirurg en ben een beetje high van de pijnstillers, misschien lag het daar aan :o @NancyBastiaans, fijn dat het toch enigszins duidelijk was en dat je van een beetje uitdaging houdt. Het verhaal zit tussen de woorden gevangen. Hartelijk dank voor jullie reactie :)

Profile picture for user May Laysen
May Laysen

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 oktober 2017 - 11:12
Ik las het zoals je bedoelde. Bijzondere manier van invulling. Knap. De eerste alinea's roepen veel vragen op: waar gaat het heen? Het kan alle kanten op. Sterk! :thumbsup: Ik vind het wel vreemd dat ze naar haar buik kan grijpen in haar onder bewust zijn want daar opereert men op dat moment. Ik probeer mee te denken m.b.t. de ogen in het babylijfje: ... vinden een ander paar, die van haar baby ??? Leuk om je hier weer te lezen! :nod:

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 oktober 2017 - 13:42
May, dank je wel voor het lezen en het meedenken :) Wat haar handen op haar buik betreft, ze bevindt zich op zo'n randgebied waarvan je denkt dat je dingen doet maar ze niet doet. En zo ziet ze ook haar baby. Op een ander niveau neemt ze waar wat er om haar heen gebeurd. Ik snap dat het geheel wat zweverig overkomt ;) Leuk om weer feedback van je te krijgen. Hoop dat ik wat geïnspireerd blijf nu.

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 oktober 2017 - 23:39
Hoi Meta, met je toelichting #6 is je verhaal mij meer duidelijk. Mooi vond ik het al; vooral vanwege de 2 paar ogen die elkaar ontmoeten, nu nog meer, vanwege het besef dat die ontmoeting de moeder terugbrengen / hier houden.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 oktober 2017 - 18:00
Ook ik had de toelichting nodig, meer woorden waren nodig maak ik er uit op maar ik vind het een prachtig gegeven. Graag gelezen.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 oktober 2017 - 20:05
Meta Boonstra, Met je uit leg #6 kan ik het volgen. Het is een intrigerend gegeven dat mogelijk beter tot zijn recht komt in een langere versie. Op de plaatsen van de ... zou je het (dan) kunnen uitwerken.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 oktober 2017 - 20:22
Dat ga ik doen, Janpmeijers, je geeft me net dat laatste zetje, hoewel ik wel het idee heb dat ik het met te veel woorden kan verpesten. Maar bij de puntjes is een goed idee :) Bedankt voor je tip en reactie!

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 oktober 2017 - 20:36
Meta Boonstra,
hoewel ik wel het idee heb dat ik het met te veel woorden kan verpesten.
Dat zou kunnen. Zoek daarom de juiste woorden voor dit verhaal - schrijven is werken ;)

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 oktober 2017 - 20:57
Meta Boonstra,
hoewel ik wel het idee heb dat ik het met te veel woorden kan verpesten.
Dat zou kunnen. Zoek daarom de juiste woorden voor dit verhaal - schrijven is werken ;)
Dat is het zeker!

Geen afbeelding
Darkvalley

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 oktober 2017 - 21:13
Hai Meta, Ik had het gelezen als gedichtje en dat het lastig te volgen was vond ik niet erg. Leuk gevonden en mooie beelden. Ik dacht dat het de geboorte via keizersnee was en de moeder even "out cold" door het gebeuren. Ik had er niet uit gehaald dat ze op het randje zat. Met plezier gelezen.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 oktober 2017 - 12:33
@Darkvalley, dank voor je uitgebreide reactie. Het had zo kunnen zijn, zoals jij het las, eigenlijk maakt het niet uit. Het belangrijkste is dat je als lezer er in meegenomen wordt en het met plezier leest.. In dat geval is het geslaagd. @May, klopt.. Zelfs dingen die je met passie doet kunnen je boven het hoofd groeien :confused: