Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 27 oktober 2017 - 12:21

#166- wedergeboorte

#166- wedergeboorte Het knelt in mijn kop na de diagnose. Mijn bestaan verschrompelt als een herfstblad in de modder. Mijn vertrouwde route van 21.9 kilometer die ik blindelings kan racen, lijkt verdwaald te zijn, de richting ben ik kwijt als ik mijn bankje mis waar ik altijd even zit, in de lucht kijk en naar het riet terugwuif. Ik schreeuw de ellende uit mijn lijf, gillende grassprieten lijken weg te schieten en pissige paddenstoelen staan te trillen. De onzekerheid heeft mij gegrepen in haar kloterige klauwen, ik huil met de regenbui mee en fiets het pad af waar ik het einde niet zie. In het meer zie ik een aalscholver haar vleugels wijd openklappen. Ze zit op een paal en de zon verwarmt haar met zachte stralen terwijl ik de regenboog in de verte zie. Ik stap af, kijk en vraag mij af hoeveel keer je opnieuw wordt geboren.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nancy Bastiaans 27 oktober 2017 - 13:56
Wow Maddbrug wat beschrijf je dit proces intens, rauw. Het komt enorm binnen, schrijnend. Dan de begrijpelijke vraag tot slot wat je invulling van deze opdracht ook nog eens heel origineel maakt. Van deze word ik even heel stil :thumbsup: :thumbsup:

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella M. 27 oktober 2017 - 13:58
Prachtig beschreven, de impact van deze trieste wedergeboorte. 'gillende grassprieten', 'pissige paddestoelen', geniaal.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Cora van B 27 oktober 2017 - 16:32
Zo naakt zo pijnlijk zo menselijk. (detail: ik heb een beetje moeite met ' een route die verdwaald lijkt)'

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 27 oktober 2017 - 17:37
@Madd, in al je 'eenvoud' beschrijf je een scala aan emoties die vervolgens bij de lezer wordt ontketend. Routes die verdwijnen, missende bankjes; je bent voor nu de weg kwijt. Het nu niet kunnen terugwuiven (fraai!) naar het riet; alsof dit simpele genoegen verleden tijd is. Het schreeuwen; de woede en onmacht over martelende onzekerheid om dan mee te huilen met de regen. En dan voel ik de wedergeboorte waar je zo naar verlangt. Groot respect, Madd, voor jou en je doordringende schrijven.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ambilicious 27 oktober 2017 - 17:37
Dag Maddbrug, Mooi! Heeft voor mij iets 'dichterlijk' in zich. Hoe voelt het voor je om de zin 'Dinsdag stap ik op mijn fiets' te verwijderen? hartelijke groet, schrijfcoach Inanna

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 28 oktober 2017 - 11:37
Nancy, het komt ook rechtstreeks uit mijn hart, dit verhaal. Stella, dank je wel. Schrijvenmaar, die onderzoeken, het wachten, die onzekerheid. Het zit mij dwars. Dan is schrijven een prima plek om het te uiten. Misschien wat melodramatisch maar zo voelt het nu ook. Cora, de route is verdwaald terwijl ik in mijn gedachten ben verdwaald. Ik ga het eens nalezen. Dank jullie voor de reacties!

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 28 oktober 2017 - 11:36
Mili, in feite stort ik een emotionele tsunami neer in dit stukje tekst van het moment hoe ik mij voel, gewoon kut met peren, maar het moest er even uit. Ik vind je reactie prettig. Ambillicious, goede suggestie, ik heb de zin verwijderd. Dank je wel voor de reactie.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marceline 28 oktober 2017 - 11:45
Prachtig beschreven Madd, deze verschrikkelijke situatie. Ik ben er stil van en weet niet goed wat ik verder moet zeggen. Maar op deze plek gaat het even om het schrijven en dat heb je in dit stukje weergaloos mooi gedaan.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta Boonstra 28 oktober 2017 - 12:00
Maddbrug, je hebt het ontzettend puur verwoord. Ik voel de leegte en verslagenheid, de weg die naar het niets lijkt te gaan. Ik herken de uitvergrote dingen, zoals in jou geval de aalscholver, waar op de een of andere manier de wens om alleen maar te mogen zijn, uitgebeeld wordt. Sterkte!

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 28 oktober 2017 - 16:34
Marceline, Ik begrijp ook dat het een beetje te overkomt, en ik ben het met je eens, het gaat om het schrijven. En dat deed mij goed. Dank je voor je lieve reactie. Meta, Verslagen is het juiste woord. Ja, een aalscholver staat zo mooi, vleugels wijd, kop opzij, alsof zij de hele wereld aankan. Dankjewel voor je reactie.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nancy Bastiaans 28 oktober 2017 - 16:38
Madd, ik realiseer me nu pas dat dit geen fictie is. Naast mijn eerdere complimenten wil ik je toch ook nog een warme digitale knuffel sturen. Dikke shit dit en dat is zacht uitgedrukt. Heel veel sterkte en meer.

Profile picture for user Riny

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny 28 oktober 2017 - 16:57
Maddy toch, ... wat heb je dit goed geschreven, het komt binnen als een mokerslag. Je hebt de wanhoop mooi neergezet. Schrijven doet goed en het wordt hier gelezen. Een dagboek verlicht wel eens maar zegt niets terug. Sterkte.

Profile picture for user Siv

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Siv 29 oktober 2017 - 8:06
Maddbrug Je hebt de wanhoop en gevoelens ijzersterk neergezet. Erg om te lezen dat dit geen fictie is. Ik leef met je mee en wens je veel sterkte.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 28 oktober 2017 - 20:53
Maddbrug, wat heb je deze gevoelens indringend geschreven. Ik ben er ook stil van. Zoveel al gezegd hierboven, ik wens je heel veel sterkte en kom lekker schrijven, zeker als het je hart lichter maakt!

Profile picture for user May Laysen

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen 29 oktober 2017 - 11:41
Lieve Madd, Je vertrouwde fiets heb ik herkend. Je schrijfstijl indringender, zwaarder is nieuw voor mij. Een nieuwe fase? Prachtig de weg naar een ander startpunt omschreven. :thumbsup: Het beeld van een blad in de modder is subliem. :nod: Groot respect dat je het deelt. Ik wens je veel kracht toe. Groetjes, May (= Marietje :{} )

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ccscharl 29 oktober 2017 - 12:25
@maddy, ik wens je moed, kracht en veel liefde toe om hier doorheen te komen. Maar stel je voor dat je zou weten hoe vaak je wedergeboren kan worden, zou je daar blij van worden, als je letterlijk gaat aftellen naar de laatste keer? Met veel kracht heb je je gevoelens eruit gegooid in afwachting van je verdere lot. In gedachte leef ik met je mee. Lieve groet, Connie

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 29 oktober 2017 - 22:17
Nancy, dank je wel, wat lief van je. Riny, schrijven is altijd prettig. Eigenlijk op ieder moment. Fijn je reactie. Mw. Marie, ik merk dat het misschien iets te indringend overkomt, ik schrieef het vrij kort na het gesprek. May, dank je voor je kracht. Ik zit in de fase dat het even niet zo mee zit allemaal en schrijven lukt eigenlijk ook niet zo. Volhouden en hoop houden. Dank je voor je reactie! Connie, het is afwachten nu. Ooit deed ik een studie Boeddhisme, jaren geleden. Vandaag zag ik de film ' Walk with me' . Dat deed mij goed. Dank je voor je fijne reactie.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
i-Kat 30 oktober 2017 - 18:09
Indringend, aangrijpend, emotioneel en begrijpelijk. Het schrijven gaat je juist heel goed af, dit komt uit je hart. Ik voel het en ik wens je alle goeds, het moet beter worden.

Profile picture for user elysevdr

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
elysevdr 31 oktober 2017 - 1:18
'Ik stap af, kijk en vraag mij af hoeveel keer je opnieuw wordt geboren.' 'Een aalscholver staat zo mooi, vleugels wijd, kop opzij, alsof zij de hele wereld aankan.' Jouw woorden, madd, van een grote schoonheid en tekenend voor jouw kracht. De regenboog ontging je niet. :{}

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 31 oktober 2017 - 16:19
I -kat, dank je. Ik houd mij vast aan je laatste woorden. ( mooie afbeelding, net zo mysterieus als de vorige, wat is het? ) Elyse, na een aantal tegenslagen lijk je steeds weer opnieuw te beginnen, alsof je opnieuw wordt geboren, dat heb ik wil zeggen. Die aalscholver laat mij een vrijheid zien om dat te doen. Beetje symbolisch, maar op zo'n moment een stimulans en hoop, een teken van houvast.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
i-Kat 31 oktober 2017 - 9:24
Het is een kat, een i-Kat om precies te zijn :D en ik heb het gemaakt met pastelpotloden maar dat weet je al van mijn verhaal denk ik. Houd vast aan mijn woorden, ik stuur je positieve energie, het moet beter worden!