#166 Bakermat der eenzaamheid

Ik vind prachtig geschreven. Suikerspinarmen, hoe het vrolijkmakend zoete snoepgoed deze lading kan krijgen. Jaloers dat ik er niet opkom. De laatste alinea is wat vaag voor me maar ik weet wat je bedoelt. :thumbsup:

van het ene naar het andere uiterste in een minimum aan woorden ... een fascinerend stukje tekst :thumbsup: ik moet wel toegeven dat ik enige tijd ben kwijtgeweest met vergeefse pogingen me het kleed met vleeskleurige substantie voor te stellen :confused:

Dag Stella, Bijzondere uitwerking. Met je eerste zin vang je me. Met de vleeskleurige substantie raak je me kwijt. Wellicht is mijn fantasie niet ruim genoeg ;) Probeer iets meer te spelen met je zinsbouw. Afwisseling tussen onderwerp + persoonsvorm. hartelijke groet, schrijfcoach Inanna

Een paar keer gelezen, ook elders, je reacties op de reacties bieden inzicht. Je zou denken dat het dan te vaag is om goed te zijn maar toch grijp je me met dit verhaal omdat ik de kern wel denk te snappen. Of er mijn draai aan geef, maar dat maakt niet zo veel uit denk ik.

@ allen: Wat fijn dat jullie de moeite nemen om de hersens te laten kraken over mijn stukje. Ik heb het ook in de UKV-groep geplaatst, ter lering omdat daar ook fijne objectieve feedback wordt gegeven, ende vermaack gewoon omdat het leuk is. Het wordt lastig bij de laatste alinea merk ik en ik denk dat dat komt door een zekere mate van perspectiefwisseling. Ik schets daar de geboorte en groei van parasiterende eenzaamheid. Tenminste dat probeer ik :). @Inanna dank voor de welkome kritische blik, ik zal mijn zinsbouw in de gaten houden.

Zo Stella, een hersenkrakertje. Ik herlas en die suikerspinarmen zijn geweldig, de titel is krachtig.

@Stella, ik vind het flauw te herhalen dat je al hebt gehoord van andere lezers. De parasiterende eenzaamheid in # 5 dat ik me niet kan voorstellen. Kijk uit naar je volgende verhaal. :nod:

@Stella, ik vind het flauw te herhalen dat je al hebt gehoord van andere lezers ...

En heel subtiel doe je het toch hè :lol:

Kijk uit naar je volgende verhaal. :nod:

Fijn om te lezen, elke opdracht is weer een verrassing.

@ Maddbrug: Blij met je reactie, dank je wel!

Stella, de eerste alinea is prachtig. Ik zie het voor mij. De tweede alinea is ook heel beeldend. Ik probeer mij voor te stellen wat daar gebeurt en meen te begrijpen dat het hier gaat om de moeder (de vleeskleurige substantie) die vrij snel sterft na de geboorte (de baksteenrode substantie). Maar misschien zit ik er wel volledig naast.

@ Marceline, de tweede alinea heb ik geschreven vanuit een beeld dat ik in mijn hoofd heb, maar is multi-interpretabel. Je zit er helemaal niet naast. Dank je voor het lezen en de feedback :)

@Stella, had ik al 'sorry' gezegd? :nod:

Eerst is alles nog goed, en daarna is het kind alleen. Ik hoop dat het goed komt met het kind. Ik vindt de tegenstelling goed bedacht. Met rillingen gelezen.

Stella terwijl ik je lees, denk ik aan volwassen worden van een baby tot puber. Die laatsten kunnen zich zo ongelooflijk eenzaam voelen. Bijzonder gedaan.

@ Mili: Is deze voor jezelf? Je deed iets wat je eigenlijk niet wilde ... (ik las het ergens tussen de regels). Voor mezelf: herhaling is goed, daar leert men van. @ Siv: Alles komt ooit een keer goed. Gelukkig heb je een warme bos haar, dat ont-rilt wat lekkerder. Dank je wel. @ Mw. Marie: Dank voor de fijne feedback, ik denk nu dat de opzet toch een beetje geslaagd is.

Hoi Stella, mooi geschreven, dat zeker! Je schetst prachtige beelden, in prachtige volzinnen. Poëtisch! Maar voor mij toch een raadsel. Ook na herlezen en toelichting. Ligt vast aan mij, hoor.

Wauw, zintuigen optimaal aangesproken! Begrijpelijk? Nee, dat niet helemaal, uitleg was nodig maar ik vind je een woordkunstenares!

Het leest als een proza gedicht. Ik moest meteen aan Kloos denken: 'Ik ween om bloemen in de knop gebroken En vóór den uchtend van haar bloei vergaan,' Ik krijg ook niet de vinger precies achter je bedoeling en ik geloof dat ik dat ook helemaal niet wil weten, de puzzel en de dansende taal geeft het verhaal juist zijn kracht.

@ Ton Badhemd, i-Kad en Hadeke: Jullie woorden maken me heel bij, dank daarvoor!