Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sarina 14 oktober 2017 - 16:02

#164 Ik geur en ik vlag je

Als pupje ben je verrukt op mijn stinkende hemd. Je nestje is niet je bedje zonder geur die je kent. Wat later klein diefje steel je m'n warme flanel. Je rommelt en knuffelt pubert en besnuffelt verre wegen, mijn jeugdige rebel. Waar blijf je Waar ben je Ik roep je ik wacht Zoek je een teefje een speelse gezel? Ik fluit Ik vlag Kom terug kom thuis Je nestje wacht op je ik mis je geur in ons huis.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 15 oktober 2017 - 23:05
Ik vind het een aandoenlijk gedicht. Voor het ritme zou je wat kleine wijzigingen kunnen overwegen, zoals snuffelt i.p.v. besnuffelt en speelse gezel/levensgezel i.p.v. speelse levensgezel. En ik weet niet goed (en dat is niet alleen bij jouw gedicht zo) wat de functie is van het afbreken van de zinnen (maar daar moet de schrijfcoach misschien wat over zeggen)

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sarina 16 oktober 2017 - 12:05
@Nancy, ja, dat hoorde bij de foto met het hemd en de broek op de draad. Voor mijn gedicht waren deze niet gewassen ;-) @ Schrijfcoach : neen, we hebben wel een hond(je). Telkens wij een nieuw pupje in huis nemen, laten we het gewennen met een gedragen hemd van mijn man. Dikwijls geven we dit al wanneer het nog bij de moeder is. @ gs : Ik twijfelde aan gezel of levensgezel. Ook enkele andere zinnetjes, omdat ik met de cadans van Maaike Ouboter 'ik mis je' in mijn gedachten zat. Ik wou vermijden dat het helemaal hetzelfde zou klinken.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
poëzie coach 16 oktober 2017 - 14:22
Beste Sarina, Leuk dat je de was beschrijft vanuit een hondje: dan is de was natuurlijk het fijnste als hij nog niet gewassen is...Ook mooi dat de ik-persoon uiteindelijk juist de geur mist, het zintuig dat voor het hondje zo belangrijk is. Mocht je nog verder willen schaven, kijk dan eens naar de verwijswoorden. In de tweede strofe staat bijvoorbeeld 'geur/ dat'. Dat maakt het ingewikkeld: als je naar geur wilt verwijzen, zou het 'die' moeten zijn. Nu lijkt het verwijswoord op 'bedje' te slaan en dat is ook niet de bedoeling, denk ik. Schrijf ze, Greetje Kruidhof