# 164 Heimwee

De eerste keer las ik en dacht mwhoa ‘een plek ergens aan de rand van nergens’. Het kwam mij wat te ‘makkelijk’ over maar zoals dat bij gedichten gaat worden ze mooier als je ze dan nog eens leest, hardop en dan kom je toch tot de conclusie dat het een fijn gedicht is. Ongezien t/m zie vind ik bijzonder mooi.

In de opmaak zoals hij was, zit inderdaad een punt waar ik ook niet tevreden mee ben, Nancy. Die heb ik dus veranderd. Dank voor je reactie.

Ja dit is beter :thumbsup: ( zeg ik die 0 verstand van dichten heeft maar gevoelsmatig dan)

Hoi Angus Ik kan ook niet echt feedback geven over gedichten, behalve dat ik iets mooi vindt of niet. De zin: "Ongezien ben ik de vrijheid die ik zie" erg mooi. Het zegt mij zoiets dat de belangrijkste dingen in jezelf te vinden is, bv vrijheid. Graag gelezen

Ik vind het erg knap om de regel afbrekingen zo te doen. Het laatste stukje pakt me meer dan het eerste. Ik blijf een beetje hangen op de regelafbreking die stopt met: van Graag gelezen.

ik geloof dat ik hier wel wat mee kan als lezer

Beste Angus, Ongezien ben ik de vrijheid die ik zie- heel mooi! Op zoek naar ergens vind ik ook goed. Mocht je nog willen schaven, dan kun je kijken of je wat met de zin/het woordje 'nergens' kunt. Ikzelf zou liever niet het woordje 'nergens' gebruiken als je eerst al 'ergens' hebt gebruikt. Ook krijgt het woord nu wel heel veel aandacht: witregels erboven en eronder en helemaal alleen op de regel. Een woord dat alleen op een regel staat krijgt sowieso al veel nadruk. Maar misschien is dat precies wat je wilde, dan is het prima natuurlijk. Schrijf ze! Greetje Kruidhof

Ja dit is beter :thumbsup: ( zeg ik die 0 verstand van dichten heeft maar gevoelsmatig dan)

Dank voor je tweede reactie is het antwoord van iemand die er ook geen verstand van heeft.

Dank voor je reactie, Siv.

Ik blijf een beetje hangen op de regelafbreking die stopt met: van

En dat is ook de bedoeling. Daarom moest aan dat 'nergens' bij nader inzien in ieder geval een witregel vooraf. Dank voor je reactie, Darkvalley.

ik geloof dat ik hier wel wat mee kan als lezer

Da's top. Want geloof bestaat bij gratie van twijfel en verlangen. Poëzie volgens mij ook.

Dank voor je reactie, Greetje. 'nergens' wilde ik inderdaad benadrukken. Maar de opdracht impliceert volgens mij ook een nadruk; op het gebruik van regelafbrekingen. Ik zie daar in veel van je reactie(s) niets van terug. Sterker nog; in deze reactie maak je van 'ongezien ben ik de vrijheid die ik zie' 'ongezien ben ik de vrijheid die ik zie'. Ik zou ook graag een reactie zien op het gebruik van de afbrekingen.

Wat ik hier goed aan vind is dat de eerste regels een ‘onrustig’ ritme hebben, wat past bij “op zoek”, terwijl de laatste vier regels een langzamer ‘rustiger’ ritme hebben, wat ik goed vind passen bij “ik ben”. Maar wel lastig om de bedoeling van dit gedicht te pakken.

Angus, Nergens heb je visueel gemaakt door het te plaatsen in leegte. Wat mij betreft gewaagd en geslaagd ;)

To the point. Eens met Jan P. over de plaatsing van 'nergens'.

Dank voor je reactie, gs. Dat verschil in ritme is toeval :o

Dank voor je reactie, janp.

Dank voor je reactie, Hadeke.

Ja, ik voel de vrijheid tussen ergens en nergens. Doordat je ongezien bent, ben je ook vrij. Grappig dat dichten. Dankjewel, Angus.

Angus, een sterk gedicht door de manier waarop je de regels afbreekt. Je laat zo voor mij als lezer ruimte over voor meer interpretaties, verschillende verbindingen. Een gedicht om vaker te lezen.

Omdat ik enorm houd van eenvoud,zowel in woord,kunst en cultuur, is dit vers voor mij een schoonheid. Gewoon mooi. Minimalistisch.

Doordat je ongezien bent, ben je ook vrij.

Ook dat, Riny. Dank voor je reactie.

Dank voor je reactie, Nel. Dat streefde ik wel na, ja; dat er verschillende verbindingen en daarmee interpretaties mogelijk zijn. Doet plezier als een lezer het mede daarom waardeert.

Dank voor je reactie, maddbrug. Geeft me het idee dat vorm en inhoud een eenheid vormen.

De eerste strofe gevolgd door 'nergens' vind ik prachtig. de tweede strofe daarna doet mij niet zoveel. Maar dat is slechts een mening van een eenvoudige lezer die niets van dichten weet. En verder vind ik het geweldig dat in dit gedict ook jouw minimalistische handtekening te zien is.

Beste Angus, ik ben inderdaad niet ingegaan op de afbrekingen in jouw gedicht. Dat klopt. De opdracht ging over afbrekingen, hoe je daarmee kunt spelen. Ik vond in jouw tweede strofe de afbrekingen niet iets toevoegen, eerlijk gezegd De zin krijgt niet meer betekenissen zo dan als je de woorden achter elkaar schrijft, de reden om op niet-natuurlijk plekken af te breken. Een andere reden die ik in de opdracht noemde was de nadruk die je een woord kunt geven door het op de eerste of op de laatste plek in de regel te zetten. Omdat er zo weinig woorden in de regels staan, wordt nu alles benadrukt (en dus, eigenlijk, wordt niets benadrukt want ze hebben allemaal evenveel nadruk). Omdat ik geen toegevoegde waarde zag van je afbrekingen, gaf ik de suggestie om van die regels aan het eind een langere regel te maken. Verder reageer ik op het geschrevene, op wat ik daar goed in vindt of waar iets aangescherpt kan worden, of mensen nu precies de opdracht hebben gedaan of hem zelf hebben ingevuld. Hopelijk kun je hier iets mee. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

En verder vind ik het geweldig dat in dit gedict ook jouw minimalistische handtekening te zien is.

Ach, ik noem het nuchterheid.

de tweede strofe daarna doet mij niet zoveel.

Da's dan mijn falen. Shit happens. Dank voor je reactie, marceline.

Omdat ik geen toegevoegde waarde zag van je afbrekingen, gaf ik de suggestie om van die regels aan het eind een langere regel te maken.

Excuses, die suggestie heb ik totaal over het hoofd gezien. Coach ze!

Een plek aan de rand van nergens voelt zo heerlijk vrij, open, gewichtloos. Zeker zoals jij 'nergens' in de leegte plaatst. Maar het is waar, vrijheid kan je alleen in jezelf vinden. Dat is wat ik voel bij jouw gedicht. :thumbsup:

Ik hou er wel van, de soberheid, de leegregels, ze benadrukken de ruimte die je woorden laten en die de lezer, mij in ieder geval wel, aanzetten tot peinzen over betekenis(sen)