# 164 Foto-opdracht

Beste Marlie, wat een alliteratie! 27 van de 51 woorden (als ik het zo snel tel) met een w, en dan heb ik nog niet mee geteld de klank w in verweerd en verwordt... Knap. Mooi ook dat je het woord weerloos bij de was zet en niet bij het echtpaar. Mocht je nog willen schaven, kun je nadenken over de laatste strofe. Het kind dat onder water worstelt- het voelt voor mij alsof het al verdronken is. Misschien bedoel je dat, dan gewoon laten staan. Zo niet, misschien aan werken. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Hoi Marlie Ik schuif me aan bij poëzie coach, dat ik het gevoel krijg dat het wonderkind verdronken is. Zo niet, dan lees ik een kind die woont bij een echtpaar waar het niet echt mee botert. Mooie woorden, vooral weerloze was en wassend vader viel mij op.

Dank je coach en Siv. Het is zoals je het wil zien. Het kind, totaal weerloos, kan niet omgaan met de situatie thuis, terwijl de ouders er geen oog voor hebben. De waarheid wenkt, het kind berooft zich vh leven, de ouders zijn met zichzelf bezig, voelen puur wantrouwen voor elkaar.

De alliteraties vliegen inderdaad om mijn oren, maar nog net goed gedoseerd. Daarom komt het niet als een trucje over. In die zin ben je op tijd gestopt en dat is een kunst op zich.

Marlie, De hoeveelheid alliteratie stoort niet omdat je de klinkerrijm vermijdt - alleen 'wassend water', die valt er gevoelsmatig buiten, want te netjes. De overige rijmen hebben iets venijnigs vanwege de verschillende klinkers. De vraag bij deze vorm blijft, waarom specifiek die ene letter - om te kunnen eindigen met weerloos (?) Interessant gedicht.

Hallo Marlie. De 1e keer van lezen, vroeg ik me af: waar gaat dit over? Na de 4e keer vond ik het heel mooi en knap gedaan met de alliteratie. Complimenten. Alleen zielig dat het woorden wisselend echtpaar het weerloos wonderkind zo afwachtend laar worstelen.

Hallo Marlie, In het begin dacht ik aan een opdracht van enkele weken geleden waarin we een verhaal moesten schrijven met onze 'lievelings' letter. Na een keer rustig lezen las ik een bijzonder gedicht. Waar een foto je al niet met je kan doen.

marlie, een wonderlijk gedicht dat ik meerdere keren heb gelezen, daar nodigt het toe uit. En dat is altijd fijn. Maar ook wrang. Telkens komt er iets bovendrijven, zoals uiteindelijk het worstelend wonderkind, dat de strijd verloor. Mooi geschreven. :thumbsup: