In een zucht ben ik binnen, zachtjes glij ik diep. Je weet niet dat ik er ben, lui en warm draai ik rond. Een kleine kuch is het begin, in het donker kan ik alleen grijnzen. Mijn geluid hoor je nog wel, straks schreeuw je het uit. Voor nu de stilte voor de storm, langzaam sla ik mijn klauwen uit. Je voelt nog helemaal niets, maar straks, o straks, het pure genot. Rustig lig je te slapen, mijn vingers komen uit je neus. Je mond gaat open, ik vloei langzaam over je kin. Langzaam draai ik om je hoofd, zachtjes streel ik je haar. Speels bijt ik je oorlel, liefkozend want het is over en klaar. Genieten van de stilte, terwijl ik je langzaam omarm. Ik kruip achter je ogen, straks druk ik ze eruit.