Profiel van een monster # 163

Wat zou het makkelijk zijn als we monsters ook als zodanig konden herkennen. Een lange bek met messcherpe tanden, grote klauwen en een kop met twee paar ogen die niets misten. Zulke monsters zag je al van mijlenver aankomen en kon je kiezen: vluchten of vechten. Maar neem nu Larry Flynn. Een ambtenaar van twee en veertig met een vriendelijk rond gezicht, ogen die je op je gemak stelden en een glimlach waar je niets kwaads achter zocht. Getrouwd met een lieve vrouw. Samen hebben ze twee kinderen, een jongen en een meisje. Het gezin woont in een doorsnee huis met een tuintje voor en achter. Die dag was het iets voor achten toen hij zijn Ford achteruit de oprit afreed, naar zijn vrouw zwaaide die voor het raam stond en op weg ging naar zijn werk. Alleen reed Larry niet naar zijn werk. Hij had die dag andere plannen. Een week geleden had hij het meisje zien joggen in het park en kreeg hij een droge keel van de opwinding. De dagen daarna had hij haar onopvallend geobserveerd voor hij naar zijn werk ging en vandaag moest het ervan komen. Hij wist ook precies waar. Zijn handen aan het stuur trilden van de zenuwen. Die blik in hun ogen die wijd open stonden van angst en ontsteltenis en dan daarna het besef dat het was afgelopen. Hij parkeerde de auto en wandelde op zijn gemak naar de plek die hij had uitgekozen. Voor de gelegenheid had hij onder zijn dure pak een trainingspak aan die hij kon weggooien. Hij was iets te vroeg en ontspande zich op een bankje. Zijn trainingspak zat hem best lekker. Jammer dat hij het moest weggooien, maar ja...Hij keek op zijn horloge en telde de seconden af. Nu...!!!Larry begon te joggen op het moment dat ze de hoek om kwam en langs hem heen rende. Hij keek om zich heen. Niemand te zien. Hij versnelde, was nu naast haar en duwde haar hard de dichte struiken in. Elke seconde was nu belangrijk. Hij trok razendsnel zijn mes tevoorschijn en hield het voor haar ogen.'Als je precies doet wat ik zeg overleef je dit en kan het voor ons allebei een prettige ervaring worden. Heb je begrepen wat ik zeg?' Ze was tegen de twintig en knikte heftig. Ze trilde over haar hele lichaam en was verkrampt van de angst.'Doe me niets. alstublieft. Ik heb u niets misdaan.' Larry grijnsde en trok haar uit het zicht achter de struiken. Toen trok hij haar kleding uit... Larry's vrouw sloeg de krant open en slaakte een kreet van ontzetting. Geschrokken keek hij op van zijn boek.'Wat heb jij nou?' Haar stem trilde.'Iemand heeft een meisje in het park verkracht en daarna haar hoofd afgesneden en midden op het pad gezet.' 'Verschrikkelijk,'zei Larry meelevend en boog zich weer over zijn boek. 'Alleen een monster doet zoiets.'