Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 162 Over stroopwafels en een bokkenpoot

1 oktober 2017 - 15:57
Ze stond nog met haar mond vol tanden toen de vrouw van de banketbakker haar een kapotte bokkenpoot voorhield. 'Theepauze neemt men in dit bedrijf niet. Wij werken na het middageten onafgebroken door'. Ze slaat het koekje af en loopt verbeten terug naar de kleffe mierzoete stinkruimte met bakken stroopwafels en rollen cellofaan er naast. Ze gaan per acht. Hoeveel zouden er opgestapeld in haar mond passen? De bakker vraagt of de vrouw nog iets lekkers voor haar had. 'Ging wel', zegt ze. Hij kan er ook niks aan doen en bovendien vindt ze hem aardig. Hij gromt iets terug. Ze ziet drie druppels stroop op zijn kin. Of zijn het baardstoppels? Met dat rossige haar van hem en het gedempte geurende licht hier zou haar dat niks verbazen. Hij staat alweer met zijn brede rug naar haar toe om deeg op het ijzer te lepelen. Ze scheurt een stuk cellofaan af. Ze houdt het voor haar mond. Het knispert lekker en ze drukt een kus op het strakgetrokken vel. Het blijft aan haar lippen plakken en omdat ze dat fijn vindt blijft ze nog even zo staan. Ze hoort de voeten van de vrouw niet. Ruikt haar bezwete stroperige oksels nog niet. Ziet de houdgreep niet aankomen. Proeft de stroopwafel niet die met het cellofaan in haar mond wordt gedrukt. Maar de geur. Die geur. Van haar. De volgende dag is er dit bericht te lezen op de winkelruit: Wij zijn geschokt en delen u mee dat bij een noodlottig bedrijfsongeval mijn vrouw het leven heeft gelaten. U bent hierbij van harte uitgenodigd haar de laatste eer te betonen onder het genot van thee met bokkenpoten. NB Wij houden de stroopwafels voor gezien.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 17:27
Pindarots hoe kom je erop! Het is met die stroopwafels zo: of je houdt ervan of helemaal niet! Ondanks het noodlottige ongeval, hartelijk gelachen om je tekst! En wie weet wordt het wat tussen de bakker en de hp...

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
2 oktober 2017 - 8:18
Erg leuk Pindarots om de maandagochtend te starten met jouw verhaal. Je hebt er een bijzonder leuke invulling aangegeven. :) :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 8:52
Een panty over je kop a la maar cellofaan voor je mond, tja, dat is andere koek, met recht. Bizar stukje tekst, met een glimlach gelezen, want ja, hoe kom je erop....

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 16:02
@Pindarots, ik ga je niet meer vragen hier iedere week te verschijnen want dat doe je lekker toch niet. :ninja: Zoals je schrijft amuseer je me kostelijk, wel heb ik een vraag. Het gaat hier om de vrouw die in de bakkerij werkt, cellofaan kust en m.i. wordt belaagd door de vrouw van de bakker. Hoe kan dan op de winkelruit staan: 'dat bij een noodlottig bedrijfsongeval mijn vrouw het leven heeft gelaten.'?

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 16:37
Bedankt voor je inzending! Laten we ook hier maar hopen dat dit verhaal niet autobiografisch is, wat wel de bedoeling was van de opdracht. Perspectief en verwijzingen zijn vaak onduidelijk. Een voorbeeld: ‘De bakker vraagt of de vrouw nog iets lekkers voor haar had.’ Wie is ‘de vrouw’? Is dat ‘de vrouw van de bakker’? Of vraagt hij dit juist aan zijn vrouw en is ‘de vrouw’ dus de hoofdpersoon uit het verhaal? Dezelfde onduidelijkheid bestaat bij deze zin: ‘Ze hoort de voeten van de vrouw niet.’ ‘Ze’ is de hoofdpersoon, en ‘de vrouw’ de vrouw van de bakker? Of toch niet? Dat had zorgvuldiger gekund. Dan kan de aandacht van de lezer vooral uitgaan naar het verhaal.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2017 - 20:58
Mw. Marie: hartelijk dank voor je reactie en ja tussen de bakker en de hp zou het zomaar iets geworden kunnen zijn...Ik wilde die suggestie wekken/iets dergelijks insinueren door het gebruik van Wij in het bericht op de winkelruit. Marceline: blij met je reactie, bedankt Nancy: invulling van het cellofaan bedoel je? :nod: :D Bedankt voor het reageren. Maddbrug: hahaha die panty bewaar ik graag voor een volgend verhaal. Bedankt voor de tip! Mili: ik begrijp dat je me hebt gemist :lol: Net als bij de reactie van @Lineke heb ik ook bij jou verwarring gezaaid: dat was niet de bedoeling. Bedankt voor jullie beider feedback want hier kan ik zeker iets aan doen in een volgend verhaal! Wat de vrouwen in de bakkerij betreft: de bakker vraagt aan de werkneemster of zijn vrouw haar nog iets lekkers heeft aangeboden toen de werkneemster dacht theepauze te zullen hebben (in de woonkamer bij de bakkersvrouw...Maar dat heb ik allemaal weggelaten :thumbsdown: ) Het is inderdaad @Mili de werkneemster die het cellofaan kust en wordt belaagd door de bakkersvrouw. Maar...vervolgens gaat de bakkersvrouw er aan want de geur van de bakkersvrouw maakt de werkneemster moorddadig bovenop de frustratie dat er slechts een kapotte bokkenpoot van af kon :( @Lineke, het verhaal is autobiografisch tot aan het kussen van het cellofaan en de stroopwafels waren gevulde koeken, rondo's om precies te zijn. Dank voor de feedback!