Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 162 - Strooptocht

Reinaerts aandacht verschoof van de hoogvliegende leeuwerik naar de heg. Een hoge veldwachterskepie kwam er bovenuit, een fiets rammelde. ‘Rennen, Siska.’ De zakken van zijn broek en zijn jasje puilden uit, met zijn handen hield hij de appels onder zijn versleten pet tegen. Zijn zusje rende zo snel ze kon, om haar buik een schortje dat ze voor zich uit hield en waar de sappen van de geblutste appels en peren zich reeds vermengden. Eenmaal de boomstam over de beek voorbij, keek Reinaert over zijn schouder. ‘We kunnen trager, Siska. Hij moet helemaal omrijden.’ ‘Zo oneerlijk,’ hijgde ze. Haar haren krulden van het zweet. ‘Waarom zouden we niet mogen rapen?’ Hij rechtte zijn schouders in een poging ouder te lijken dan zijn tien jaar. ‘Boer Harold is…’ ‘Een oen,’ riep Siska. Ze legde het misprijzen van hun moeder in de woorden. ‘Kan je nog harder?’ Hij trok lichtjes aan haar arm. ‘Kom, ze wacht op ons. En hiervan,’ hij sloeg de vliegen weg van haar schort, ‘zal ze wat lekkers maken.’ ‘En zo is het begonnen.’ Reinaert keek in de ogen van zijn kleindochter. Dezelfde blonde haren als haar moeder. Dezelfde die hem met de jaren waren ontglipt. ‘En toen hebben jullie geleerd hoe je moest bakken?’ Laura nestelde zich in de kromming van zijn arm. ‘Siska en ik keken toe, hoe moeder de rotte stukjes wegsneed. In een pot op de houtkachel werd het fruit langzaam zacht met wat suiker en kaneel. Ondertussen bakte ze het deeg alsof het pannenkoekjes waren. Tussen twee laagjes in werd stroop gelegd. En Siska en ik mochten er rondjes uitsnijden.’ Laura legde haar wijsvinger nadenkend op de lippen. ‘En de vierkantjes dan?’ ‘Ach, liefje. De toestellen die we nu gebruiken bestonden niet en er was amper elektriciteit in het dorp.’ Hij grinnikte om het ongeloof in haar ogen. ‘Weet je, die vierkantjes in de stroopwafeltjes … ‘ Hij opende de blikken doos op tafel, opgetogen nam Laura twee door haar moeder gebakken stroopwafeltjes. ‘Een voor jou, opa.’ Voor ze beet, keek ze hem aan. ‘De vierkantjes?’ ‘Daar zorgden muizentandjes voor.’ [Geschrapt 30/9: Hij had niet verwacht dat ze in huilen zou uitbarsten.]

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, Mooi van sfeer - en het deel in het verleden is ook beeldend. De kepie boven de heg, het rennen met het fruit. Goede details De tranen op het eind kan ik niet plaatsen.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Marlie prachtig, een fijn sfeerbeeld en aandoenlijk in het heden. Ik kan de laatste zin wel plaatsen maar vind deze ‘onnodig’. Volgens mij is het mooier als je die weglaat.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, Wat een prachtig verhaal! Je had mij vanaf het begin te pakken en nam mij mee. Ik ben het wel eens over die laatste zin. Het is een wat vreemde eend, ik denk ook dat het verhaal mooier af is zonder.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig sfeervol verhaal, marlie. Met details die levensechte beelden oproepen. Voor mij is de magie van een verhaal als dit dat het niet uitmaakt of je het in de winter, de zomer of op een regenachtige herfstdag leest. In de winter brengt het warmte, in de zomer verkoeling en op een dag als vandaag laat het de zon schijnen. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@marlie, ontzettend sfeervol en warm met voor mij als uitschieter: [Laura nestelde zich in de kromming van zijn arm.]

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, ... wat een lief verhaal. Op deze manier heb je ook goed verleden en heden weergegeven. (Heb je de laatste zin vergeten te wissen?)

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Cora, Janp, Nancy, marceline, angus, mili, Riny Dank je wel voor de complimenteuze reacties. :o Riny, De laatste zin heb ik laten staan, zo kunnen/konden andere lezers de oorspronkelijke versie ook lezen. Het - zogezegde - schrappen is immers niet aan mij toe te schrijven, maar gebeurd na de reacties. Volgende lezers hebben het recht om het oorspronkelijke te lezen en ook hun mening te uiten.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie liefdevol opa-kleindocher-verhaal. Heel graag gelezen, de geschrapte regel 30-9 en de muizetandjes regel hoeft van mij niet. Maakt het in mijn gevoel compleet als die er niet staan.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal waardoor mijn haar helemaal naar versgebakken stroopwafels gaat ruiken. Ik wil ook bij opa op schoot. Wat een held. Mooi geschreven. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je inzending! Lief verhaal met een duidelijke opbouw en een einde dat helemaal past bij de sfeer. Mooie levendige dialogen. Het verhaal zou misschien nog net iets meer kleur krijgen als je wat meer bijvoeglijke naamwoorden gebruikt. Hoe ziet dat schortje van Siska eruit, welke kleur ogen heeft de kleindochter, in wat voor stoel zitten ze samen bij opa, hoe ziet die kamer eruit, wat staat er op de blikken doos op tafel?

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mw Marie, Stella, connie Dank je wel. Mw Marie, de muizentandjes regel hoort er toch wel hoor, als antwoord op de vraag. Coach, Dankjewel dat je het fijn lezen vond. Wat ik tot nu toe las van 'less is more' is net de hoeveelheid bijv nwn die lezers uit het verhaal kunnen halen. Ik had er enkele meer kunnen plaatsen, maar het opgelegde woordmaximum was gehaald. Als jullie nu 400 woorden hadden geschreven, tja, dan was er meer kans geweest op adjectieven. Bedankt nogmaals!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
een heerlijk sfeervol verhaal jammer dat het over stroopwafels moet gaan, want nu slaat het zo nergens op -suikerstroop is toch een heel ander product dan vruchtenstroop en hoe muizentandjes een wafelpatroon zouden kunnen maken, zie ik zelf niet zo (waarom ze daarom zou moeten huilen, zie ik al helemaal niet, maar dat was al geschrapt) dus ik zou zeggen: lekker het mooie verhaal houden en de stroopwafels eruit gooien; er is toch vast wel iets anders te verzinnen wat opa heeft leren maken van zijn moeder

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal, Marlie. Ik zat er helemaal in en het deed iets met me. Ik vind dat je dit mooi geschreven hebt vond het fijn om te lezen :thumbsup: