stroopwafels nr #162

Politie bureau Brazillie De verhoorkamer had kale witte muren en een deur met ijzerbeslag. Er stond een tafel met aan aan elke kant twee stoelen aan de vloer vastgemaakt. Aan de ene kant zaten twee agenten en aan de andere kant een somber kijkende man met een baard van een paar dagen en een beginnend buikje. Op de tafel stonden 10 verpakkingen van stroopwafels naast een kartonnen doos. 'U bent op heterdaad betrapt in een poging deze stroopwafels illegaal over de grens te smokkelen,'zei de vrouwelijke agent. Voor het eerst keek de man op.' Ik ben erin geluisd, inspecteur. Ik wist niet dat er Goudse stroopwafels inzaten. Ze zeiden tegen mij dat het gewone koeken waren.' De andere agent keek hem schamper aan.'Dus je hebt niet eerst even in de doos gekeken.' 'Ik heb geen verstand van koeken, het had niets uitgemaakt als ik in de doos had gekeken, 'fluisterde de man. Hij boog zich voorover alsof hij van plan was een groot geheim prijs te gaan geven. ' Ik heb geen idee hoe een echte stroopwafel er uit ziet. Je hoeft mij niet te vertellen dat ze in Holland al meer dan tweehonderd jaar gemaakt worden. Volgens de overleving werden de eerste gebakken rond 1837. Er doen verschillende verhalen de ronde over hoe ze gemaakt werden. Maar ik hecht het meest waarde aan het verhaal dat de bakker aan het eind van de dag deeg overhield en toen op een kachel in een rond bakijzer de koeken bakte, Die sneed hij doormidden en smeerde er stroop tussen. Omdat de koeken zo lekker waren, gingen steeds meer mensen ze bakken.' Hij leunde achterover in zijn stoel en knipoogde naar de agenten.'Hoe het fabricage proces gaat weet ik niet. Maar ik heb wel eens gehoord dat het deeg gedurende 1 minuut wordt verhit. Daardoor wordt de wafel niet helemaal gaar en blijft de binnenkant zacht en de buitenkant lekker knapperig.' 'En dat er hier op tafel voor meer dan 200€ aan stroopwafels staat weet u natuurlijk ook niet,'merkte de agente droog op. De man haalde onschuldig zijn schouders op.'Gewoon koek, inspecteur. Zoals ik al zei; ik ben er in geluisd.' 'U hebt ons overtuigd,'zei de agent.'U bent vrij om te gaan.' De man stond op. 'En mijn koeken?' 'Die blijven hier en dienen als bewijsmateriaal.' De verschrikkelijke kreet van de arme man was in het hele politie bureau te horen.