Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#155 - doe maar wat

 11 augustus 2017 - 9:32
Ik zie mezelf zitten aan een keukentafel en probeer me voor te stellen hoe het onweert en hoe de bliksem klinkt en wat ik dan doe of denk of zeg. Ik zie het wel helemaal voor me, hoe de regen hard tegen mijn ramen aan slaat. Ik denk dan altijd dat mijn huis kan vergaan en dat we zo kwetsbaar zijn. Je moet weten dat er bij ons huis al een keer een dak naar beneden is gekomen midden in de nacht. Wat een spektakel was dat zeg. Zit je midden in de nacht rechtop in je bed. Ik vergeet nooit meer hoe het er aan de voorkant van het huis uitzag. Een oorlogsgebied was het! Ik kijk naar links en ik kijk naar rechts in volle verbazing. Stilte ook. Ik denk dat dat de reden is dat het niet in me opgekomen is dat er mensen onder het puin hadden kunnen liggen. Dat besef kwam pas veel later. Zijn de vijf minuten al voorbij? Ik heb geen wekker gezet realiseer ik me nu. Vast wel klaar nu. Ik zal er ooit nog eens een mooi verhaal van proberen te maken want de waarheid is geen excuus dus misschien kan ik dan wel dooien laten vallen. God, ik ben zo blij dat dat niet het geval was. Ja, ik denk dat ik het hierbij laat. ----------------------------------------- Ik heb later toch maar even alinea's toegevoegd, het was zo'n blok tekst. Ik heb nu ik het teruglees een sterke neiging om te schrappen en verbeteren :confused:

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 11 augustus 2017 - 9:46
Wat ik zo leuk vind I-Kat is dat je dan misschien 'dooien' laat vallen. Je schrijft lekker wat je denkt en hoe je het dus ook zou zeggen (denk ik dan). Wat een afschuwelijke ervaring trouwens.

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 12:02
iKat, Brr wat een ervaring, dak naar beneden midden in de nacht. En ook dit soort belevenissen verschijnen tijdens freewriting als in een 'pop up venster'. Goed gedaan, Connie

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 11:35
Mooi i-Kat, deze combinatie van het proces en dan het fragment dat daarbij naar bovenkwam. Ik vermoed dat je toen nog jong was en het zal vast een beangstigende ervaring zijn geweest. Of misschien had je niet echt door wat er aan de hand was en bleef de angst daardoor weg en kende je nog enkel verbazing?

Geen afbeelding
Stella M.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 15:22
Hoe je beschrijft dat het besef pas later komt, heel beeldend. Volgens mij is het een natuurlijk gegeven dat we in noodsituaties de paniek "even" vooruitschuiven. Maar het blijft wel twee keer zo sterk hangen in je onderbewuste. Mooi dat dat tijdens een freewritesessie naar boven komt. Bijna therapeutisch.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 16:34
Ja Nancy, zo zou ik het zeggen :D maar niet schrijven als ik terug mocht lezen, nu mocht alles :) Conny, dat was zeker spannend en kwam boven door het denken aan slecht weer. Ik heb nog altijd angst als ze windstoten voorspellen. Met onweer heb ik het dan weer niet hoewel de knallen altijd indruk maken. Marceline, ik begrijp dat je aanneemt dat ik jong was door de manier waarop ik het geschreven heb. Dat was dus niet zo :D Over het algemeen blijf ik rustig in een panieksituatie. Ik weet niet hoe het zou zijn geweest als mensen hadden staan gillen. Misschien was ik mee gaan gillen maar ik denk dat ik zou verstarren. Misschien heb ik aangevoeld dat er geen menselijk leed was. Het is op dat moment gewoon niet in me opgekomen. En ik was net wakker gerukt uit een diepe slaap dus misschien was ik nog daas. Stella, misschien wel therapeutisch inderdaad. Ik bleef kalm maar het heeft toch veel indruk gemaakt. Ik kan nog niet echt geloven dat dat echt gebeurt is en heeft kunnen gebeuren.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 16:37
Wat een ervaring, I-kat en door je manier van schrijven, er zit tempo in, hoor ik je vertellen. Mooie stukje freewriting.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 18:22
i-Kat, ... wat een ervaring. Ongelooflijk. Goed dat je dit zo hebt kunnen opschrijven. Schrijven is een wonderlijk iets. Dank voor je verhaal.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 19:37
@i-Kat, ik had eenzelfde reactie als die van @Nancy. De eerlijkheid in je wellicht later uitgewerkte verhaal slachtoffers van ineenstortende daken te laten vallen. Drama alom om je lezer te boeien. :nod:

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 augustus 2017 - 23:56
Hoi i-Kat, bijzonder, de combinatie van de ervaring opnieuw beleven / opschrijven en de reflectie op het freewriten-proces. Mooi gedaan! :thumbsup:

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 9:32
I-Kat, ongelooflijk wat het freewriten bij jou teweegbrengt. Je neemt me mee vanuit het heden naar een traumatische gebeurtenis. Beelden van een instortend dak, en pas later beseffen wat er is gebeurd. En dan tenslotte ook nog reflectie op het geschrevene ("dooien laten vallen") Heel bijzonder stukje!

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 19:37
Madd, wat een fijne reactie Riny, heel graag gedaan, je maakt me blij Mili, er komt nog wel wat duivels later :D Annette, heerlijke reactie, fijn dat je dat zegt Ton, dank je wel, ook blij met jou duim! Nel, jouw reactie doet me veel plezier!

Geen afbeelding
Pindarots

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 19:44
Het is al eerder gezegd en ik sluit van harte aan: laat die dooien maar vallen! Intrigerend stuk freewriting, graag gelezen. En nog niet af :lol:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 19:47
Het denken aan een onderwerp geeft vaak herinneringen Die van jouw is heftig maar kan idd een goed fantasie verhaal opleveren. Mooie invulling. :thumbsup:

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 augustus 2017 - 22:07
Pindarots, als ik al mijn dromen/nachtmerries kan beschrijven (in het kader van therapeutisch schrijven) gaan er nog heel wat dooien vallen dus je kunt je lol nog op :D Marietje, dank je wel, blij met jouw reactie

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 augustus 2017 - 9:27
Dag i-kat, Eigenlijk is dit stukje freewriting, ondanks het dramatisch voorval uit je jeugd, een grappig verhaal geworden. Je schrijft er zo broodnuchter over. Proficiat met het zo oprecht zijn in het delen van deze gevoelens. :o

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 augustus 2017 - 14:50
Blavatski, wat een lieve reactie, dank uw wel! Wat ik nog graag wil weten is waarom u denkt dat het in mijn jeugd is gebeurd? Marceline dacht dat ook al en ik heb wel een vermoeden waarom jullie het denken maar misschien kunnen jullie aangeven wat de aanleiding geeft in mijn tekst? Ik denk dat ik daar van kan leren.

Profile picture for user Karinska
Karinska

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 13:46
Hoi I-Kat, Je stukje leest heerlijk weg; lekker, die korte zinnen. Juist fijn, niet kunnen schrappen achteraf, zo blijft het lekker puur :nod: De veronderstellingen van een aantal mensen hierboven dat het om een ervaring uit je jeugd gaat vond ik interessant, aangezien ik zelf die indruk ook had. Ik ging er daardoor over nadenken en heb het nog een paar keer terug gelezen om te zien of ik een vinger kan krijgen achter het 'waarom'. Mijn conclusie is dat het kàn komen doordat je drie alinea's hebt gemaakt. De eerste wekt de suggestie van het heden, de tweede lijkt dan een sprong naar het verleden te maken, en in de derde alinea lijkt het alsof je met een ruk terugkeert naar het heden, doordat je beseft dat je met een opdracht bezig bent met een tijdlimiet. Het kan ook komen doordat mensen geneigd zijn soms dingen aan te nemen, zonder bewijs, en die dingen zelf als feiten zien, Dat is heel menselijk, doch niet altijd wenselijk :) In ieder geval heel beeldend geschreven, daar houd ik wel van.

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 13:52
Dag i-kat, Geen idee waarom ik dit voorval in je jeugd plaats Ik heb je inzending verscheidene malen gelezen en geprobeerd te vinden waarom, maar ik vind het niet. Natuurlijk kan zo'n gebeurtenis op volwassen leeftijd ook grote indruk maken. :o Het lijkt geschreven uit het oogpunt van een kind... er gaat iets kinderlijks vanuit. Een verwondering. :nod: Mooi toch?!