#155 Van alle tijden

'Donar rijdt.' Ik knik. 'Hij slaat op zijn schild.' Ze krimpt iets in elkaar en zoekt naar een klein offer. Ze gooit twee bloemen in het vuur onder de ketel met hertenvlees. 'De buren geloven niet in Donar.' 'Nee?' vraag ik. 'Nee. Hoor je ze niet lachen?' 'Ach. Misschien doen ze dat wel uit angst.' 'Het hoort niet,' zegt ze. Donar brengt regen, voor het graan.' 'Soms slaat hij het graan plat,' antwoord ik. 'Bij ongelovigen wel. En bij hele dorpen, omdat daar ongelovigen wonen. En ze toegestaan wordt daar te wonen. Ze moeten gestraft worden.' 'Geloof je echt?' Ze kijkt me vragend aan. 'Ja.' Een flits verlicht de hemel. Ze buigt haar hoofd. 'Geloof je dan niet dat de machtige Donar niet zelf de ongelovigen zal straffen?' 'Ik ben bang,' zegt ze. (Ik heb de stopwatch gezet en het verhaal uitgedaagd om zich binnen vijf minuten aan te dienen. Voor de uitwerking heb ik een kwartier gebruikt :) Dat is mijn manier van freewriting)