Een duif fluistert in mijn oor. De verschaalde bierlucht slaat me in mijn gezicht. Tegenover ons aan de bar zit Winnie de Pooh, vastgeketend in een mantra van ‘pot honey’. “Het is ‘a pot of honey’.” schreeuw ik zonder dat mijn stem geluid geeft. Ior komt naast me zitten, zijn staart vastgepind aan zijn oor. “Hij wil 'pot', honey. Mevrrrrouw de engels docent.” Hij knippert een aantal keer met zijn ogen. Een omgekeerde theepot glijdt via een gordijnrails naar beneden. Ze lacht en roept “Alle theekopjes verzamelen!” Met mijn hoofd diep weggegraven in mijn handen vraag ik hoe lang dit nog duurt. “Geniet er nou maar van.” fluistert de duif in mijn oor en doet een pirouette op de bar. Of eigenlijk moet het 'aan de bar' zijn. Ik begin keihard te lachen. De duif hikt mee. Pooh kijkt op en Ior hobbelt naar de theepot. “Dit is echt by far de coolste docente die we ooit hebben gehad.” “Toch had ik liever dat ze biologie gaf.” mokt Ior terwijl hij de theepotjes een voor een als vlinders in de lucht slaat met zijn staart.