De duif fluisterde in haar oor. Juffrouw Schildpad verstond er niets van en deed haar gehoorapparaatjes in. Hij keek haar glazig aan en herhaalde zijn boodschap op een luidere toon. “Je hoeft niet zo te schreeuwen, malloot!” De eendagsvlieg zat tegenover hen en prikte wat ongemakkelijk in zijn taartje. “Dus, wat vieren we nu eigenlijk?“ “Ach, dat is niet belangrijk, ik vind het fijn dat je op mijn verjaardag bent gekomen. Je moet van elke dag een feestje maken!” “Van u kan ik veel leren. Weet u ook wanneer ik jarig ben?” “Het is heel toevallig maar Duif vertelde me net dat jij ook jarig bent vandaag!” De vleugeltjes van Eendagsvlieg klapperden enthousiast. De lucht kleurde roze en rood en het was tijd om afscheid te nemen. Eendagsvlieg zette zijn feestmutsje af en gedrieën keken ze naar de ondergaande zon. “Dit was de mooiste dag uit mijn leven, ik dank u hartelijk!” en Eendagsvlieg vloog weg. Duif pinkte een traantje weg, snoot zijn neus en zei: "Volgend jaar gaan we voor de olifant"