Aglaia, de godin die schoonheid en glans vertegenwoordigt, Euphrosyne de godin die vreugde weergeeft en Thalia de godin het opbloeiend geluk symboliseert, vormen samen het alom bekende kunstwerk “De drie Gratiën." Veel kunstenaars, onder andere Peter Paul Rubens, wiens standbeeld op de Groenplaats van Antwerpen prijkt en veelvuldig door schijtende duiven wordt bevuild, was een grote bewonderaar van dit vrouwelijk trio. Hij schilderde hen in hun pure naakte weelderige schoonheid. Ook Rafaël Santi vereeuwigde hun crèmekleurige borsten en dijen. In hun sierlijk opgeheven handen rust de appel die de eerste vrouw op aarde haar partner verleidelijk aanbood, aangespoord door een onruststokend reptiel. De drie gratiën, wie kent ze niet? Wat maar weinig mensen weten is dat er een vierde gratie bestaat. Haar naam is Peitho. Deze godin is de verleidelijke appel in het godinnenmandje. Haar drie zusters doen alle moeite om het sensuele zusje in de vergeethoek te duwen. Zodra Peithon verschijnt trekt zij de ogen van alle alle mannen naar haar teder wiegende heupen en zacht schommelende borsten. Op een dag hebben de drie gratiën er schoon genoeg van. Ze kunnen het niet meer verkroppen dat de mannen zich vergelustigen aan de schoonheid van Peithon en hun gratie niet opmerken. Ze scholen zich om tot wraakgodinnen met als doel de aanbidders van Peithon voorgoed uit te schakelen. Ze broeden een gruwelijk plan uit waarin giftige appels, blinddoeken en bezemstelen een grote rol spelen. Het is maar dat U het weet wanneer U volgend bericht onder ogen krijgt: 'Bij het uitproberen van zijn drone met ingebouwde camera ziet de boerenzoon een lijk in het korenveld. De dode man is gekleed in een smoking en hij is geblinddoekt. Rondom het lijk staat alle koren nog overeind, er leidt geen spoor van platgetrapte halmen naartoe.'