Wekelijkse schrijfopdracht #150– De volle maan

Beminde en beminnende mensen, Elke maand is het uitkijken naar die zalige 28ste dag. Of nacht. Je kiest zelf hoe je het wil bekijken. Voor mij zijn het 24 uren van unieke beelden en gewoontegetrouw wederzien en rustige melodieën met verliefd gefluister. Meestal merk ik op dag 27 al een onderhuidse zenuwachtigheid bij mens en dier. De ene vertoont een opgewekte nervositeit, een andere voelt een sombere bui, hier en daar zoekt het bloed, kriebelend of jeukend de weg onderhuids en aangespoord door hormonen naar een ontlading van onuitgesproken verlangen. Het komt erop neer dat ik aan alle verwachtingen probeer te voldoen. Niet iedereen zal mijn verschijning verwelkomen als een feest, maar optimistisch als ik ben, bekijk ik het langs de zonnige kant. Die kant die me een warme huid geeft en waar ik kan genieten van het maximum aan licht dat ik kan opvangen. Ik tooi me die dag maagdelijk wit als een kersverse bruid. Wanneer ik uiteindelijk in de spotlight treed, voel ik de vlinders in de buik van alle verliefde stellen die me vanop de Aarde aanschouwen met een zwoele blik. Ik sijpel tot diep in hun romantisch hart en voel hun rusteloze verlangen van een zachte kus als een persoonlijk compliment. Ik verheug me op de verlangende lippen, het langzame gekus van jonge koppeltjes en de lang liefhebbende paren. Hun zacht mondelijk beroeren doet mijn oude kraters sidderen. Met ontroering merk ik wanneer een nieuwe stem zich kenbaar maakt. Eerst hoor ik dan een twijfelende en onzekere klank, die geleidelijk met jeugdig verlangen eindigt in een smachtende zucht. Al millennia lang ben ik getuige van de aardse emoties die mijn glansrijke verschijning teweegbrengt. Alle horrorverhalen en gruwelijkheden die ik dagelijks waarneem op mijn moederplaneet, vallen in het niet wanneer de oneindig vele positieve vibraties de korrels van mijn zandkleed beroeren. De dag eindigt met een zacht gemoed. Ik aanvaard voldaan de schaduw die als een wollen deken traag over me heen schuift. Mijn dromen voeden zich aan de herinneringen. Hoopvol kijk ik de volgende maand uit naar je zoekende, tedere ogen. Maan De Volle Sarina, 12 juli 2017